13 listopada 1521 roku zmarł książę raciborski Walentyn. Władzę w księstwie przejął książę opolski Jan II Dobry. Dzięki jego obrotności ziemie raciborska i opolska zostały ponownie złączone w jedno księstwo. Dokładnie 491 lat temu książę opolski Jan II Dobry utworzył Księstwo Raciborsko-Opolskie. Stało się tak dzięki zawartemu w 1511 roku układowi o przeżycie, który bezdzietny władca opolski zawarł z również bezdzietnym księciem raciborskim i rybnickim Walentynem, ostatnim przedstawicielem bocznej linii dynastii Przemyślidów. Układ został zatwierdzony przez suwerena obu książąt Władysława Jagiellończyka, króla Czech i Węgier. Gdy 13 listopada 1521 roku zmarł Walentyn, Księstwo Raciborskie przypadło właśnie Janowi II Dobremu.
Przydomek "Dobry", który zyskał Jan II, znakomicie pasuje do opisu panowania ostatniego piastowicza z linii opolsko-raciborskiej. Rządy w Księstwie Opolskim Jan II objął w 1476 roku. W ciągu swego długiego życia Janowi II udało się powiększyć księstwo o ziemię prudnicką i większą część Górnego Śląska – w 1494 roku Jan kupił ziemię gliwicką, w 1495 Księstwo Toszeckie, po śmierci swego brata w 1497 roku przyłączył do księstwa również Niemodlin, w 1498 zakupił Bytom, a w 1509 ziemię kozielską.
Racibórz, obok Opola, miał stał się miejscem składania hołdu Królowi Czech, a także miejscem obrad najwyższe instancji sądowniczej księstwa – sądu apelacyjnego, który powinien był zbierać się dwa razy do roku (fot. Lajsikonik, pl.wikipedia.org).
/żet/
Środowisko, jakość życia, ekologia
.jpg "Remont")
.jpg "Remont zabytkowego spichlerza chłopskiego w Raciborzu zakończony")
