Historia herbu jako symbolu sięga 2. połowy XI w. Swoje powstanie zawdzięcza przede wszystkim zmianom, jaki zaszły na polu walki. Rozrastająca się ciężka jazda, wzajemnie się upodabniająca powodowała trudności w odróżnieniu swoich rycerzy od rycerzy nieprzyjaciela. „Stawało się to bardzo trudne m. in. ze względu na hełm, coraz bardziej osłaniający twarz” (S. Górzyński, J. Kochanowski, Herby szlachty polskiej). Słowo „herb” ma swoją etymologię w niemieckim „Erbe” („dziedzictwo”).„W Polsce herby wprowadzono w XIII w. Początkowo określano je słowem łacińskim arma, później insignia i clenodium” – podaje Alfred Znamierowski w książce Insygnia, symbole i herby polskie. Dwa wieki później, spolszczeniu uległo czeskie słowo „erb” i tak powstał, używany do dnia dzisiejszego wyraz „herb”.
Wraz z nastaniem herbów pojawili się heroldowie. Ich prace przyczyniły się do powstania nowej gałęzi wiedzy, którą stała się heraldyka. Dziedzina ta jest pomocniczą nauką historii, zajmującą się badaniem początków i rozwojem herbów, związanych z nimi stosunków prawnych oraz zasadami ich plastycznego kształtowania.
Herbami z reguły posługiwały się wielkie rody szlacheckie. Szlachta, będąca niejednokrotnie właścicielem ogromnych latyfundiów, nadawała często swój emblemat miastom, które wchodziły w zakres terytorialny danego rodu. Tak powstałe herby miejskie, przetrwały do dnia dzisiejszego.
Geneza kuźniańskiego herbu sięga roku 1969. Wtedy to, podczas sesji Miejskiej Rady Narodowej, która odbyła się 23 października, rada podjęła uchwałę „w sprawie zatwierdzenia herbu miasta Kuźnia Raciborska” (załącznik do protokołu Nr V/69 z dnia 23. października MRN w Kuźni Raciborskiej; Archiwum Państwowe w Raciborzu, sygn. 18/238/3). Z wnioskiem o zatwierdzenie herbu, wystąpiła Sekretarz Prezydium Miejskiej Rady Narodowej – Helena Bąkała. W podjętej uchwale postanowiono przyjąć i zatwierdzić projekt herbu dla Kuźni Raciborskiej, którego rysunek nawiązywał do charakterystycznych cech miasta. Podjęta uchwała głosi: „Tarcza herbowa po stronie lewej wypełniona jest połową sylwetki Piastowskiego Orła Białego jako symbolu przynależności narodowej Kuźni Raciborskiej, zaś po stronie prawej przedstawione jest koło zębate, co jest związane z przemysłem obrabiarkowym, który reprezentuje znana na świecie Fabryka Obrabiarek Rafamet” (AP Racibórz, sygn. 18/238/3).
Kilka lat temu kuźniański herb został nieco zmodyfikowany, co sprowadziło się do wyostrzenia wizerunku widniejących tam symboli, zaś zmiana granatowego tła na jasnoniebieski sprawiła, że herb Kuźni stał się bardziej wyrazisty.
Jako ciekawostkę, warto jeszcze podać poprawność odczytywania herbowych symboli (na przykładzie herbu Kuźni Raciborskiej). Zgodnie z obowiązującymi zasadami polskiej heraldyki, w kuźniańskim herbie widnieje połuorzeł i połukoło, nie zaś pół orła i pół koła. Wytłumaczenie tej zasady podaje cytowany już A. Znamierowski: „jeśli godłem jest połowa figury dzielona pionowo, używamy w opisie przedrostka połu (na przykład połuorzeł), a gdy figura jest dzielona poziomo, określamy ją jako pół (na przykład pół orła)„.
Herb Kuźni raciborskiej można dostrzec m. in. na tablicach z nazwami ulic, służbowych samochodach (straż pożarna) oraz na ścianie Urzędu Miasta.
/Cancer/
Środowisko, jakość życia, ekologia
