Rodzicu! Pierwszy dzień w przedszkolu z pewnością będzie dla Twojego dziecka trudny. Pociecha może płakać, bać się rozstania. Nawet jeśli podczas pierwszych dni nie wykazuje oporu, może się on nasilić po kilku dniach, czasem nawet po tygodniu lub dwóch.
Część dzieci dobrze znosi bowiem pierwsze dni, ale zaczyna płakać „z opóźnieniem”.
Na szczęście można wiele zrobić, aby zawczasu przygotować dziecko na to – często pierwsze – ważne rozstanie. Oto, co warto zrobić, aby maluch jak najłagodniej przeszedł adaptację do przedszkola:
Pamiętaj, że dobrze znoszą przedszkole dzieci, które miały wcześniej doświadczenia z rozstawaniem się z rodzicami: chodziły do niani, miały okazję spać same u babci i dziadka, pozostawały pod nadzorem opiekunki lub innej osoby, która nie mieszka z nimi na stałe.
Lepiej znoszą pierwsze dni w przedszkolu dzieci, które mają starsze rodzeństwo lub bawią się w grupach z innymi – np. często chodzą do sali zabaw, do piaskownicy, spotykają się z dziećmi znajomych rodziców – mają doświadczenia z przebywaniem z rówieśnikami.
Zanim maluch pójdzie do przedszkola, powinien słyszeć od rodziców wiele razy, że w przyszłości będzie tam chodzić. Dziecko powinno uważać to za oczywistość. Niektórzy rodzice opowiadają swoim pociechom o przedszkolu nawet rok wcześniej, niezbędne jest jednak, aby nastąpiło to przynajmniej na dwa tygodnie przed rozstaniem. W tym czasie należy maluchowi kilka razy przypominać, że idzie do przedszkola, dbając o to, aby komunikat utrzymany był w tonie:
„Zobaczysz, jak będzie ciekawie”.
Wytłumacz dziecku, dlaczego idzie do przedszkola, np. „Mama i tata chodzą do pracy, nie możemy zostawić cię samego w domu. Gdybyś był głodny, nie miałby ci kto dać jeść. Nie możesz zostać sam w domu, prawda? Dlatego idziesz do przedszkola. Tam będzie bardzo fajnie, jest dużo zabawek, a panie są bardzo miłe i troszczą się o dzieci”.
Pokaż maluchowi przykłady innych dzieci, najlepiej takich, które lubi albo podziwia, a które chodzą do przedszkola: „Franek bardzo lubi chodzić do przedszkola”.
Opowiedz dziecku o tym, jak sam/sama chodziłeś/chodziłaś do przedszkola w dzieciństwie. Co wspominasz najmilej?
Pokaż dziecku jego nowe przedszkole, przejdź się po placu zabaw, obejrzyj z nim budynek. Powiedz, że jest niedaleko twojej pracy lub domu, np. „z domu do przedszkola jedzie się się 10 minut. To blisko”.
Porozmawiaj z paniami w przedszkolu. Niech maluch zobaczy, kto będzie się nim zajmować. Dobrze byłoby także, gdyby twoje dziecko obejrzało szatnie, salę w której będzie się bawić, może nawet kuchnię.
W miarę możliwości, tak ułóż plan dnia, aby pierwsze dni dziecko spędziło w przedszkolu krócej (np. poproś babcię, aby szybciej je odebrała).
Daj dziecku przytulankę, którą lubi i która będzie dodawać mu otuchy, gdy zostanie samo. Dla świeżo upieczonego przedszkolaka taka zabawka jest znaczącym wsparciem, symbolem i przypomnieniem rodziców. To pomaga dziecku w cięższych chwilach.
Powiedz dziecku, jak długo będzie uczęszczać do przedszkola. Zwykle maluch nie zna się jeszcze na kalendarzu, możesz mu jednak zakreślić dni, pokazać na palcach, ile to jest „od poniedziałku do piątku, a potem przerwa”.
Niektórym dzieciom pomaga nauczenie się planu dnia, który obowiązuje w przedszkolu. Jeśli wiedzą, że rano jest śniadanie, obiad, spanie i podwieczorek, a po podwieczorku przychodzi mama – łatwiej jest im doczekać tej chwili.
Pamiętaj, że większość dzieci uspokaja się tuż po wyjściu rodzica, płacze najwyżej parę minut i zaczyna się potem swobodnie bawić. Dobrze jest przyjąć założenie, że trochę płaczu naprawdę dziecku nie zaszkodzi, czasem może wręcz wzmocnić jego dojrzewanie. Gdy maluch przekona się, że mimo początkowych obaw w przedszkolu wcale nie jest źle, nauczy się radzić sobie z własnymi emocjami, tolerować je. Na tym polega dojrzewanie emocjonalne – przedszkolak zaczyna mieć władzę nad swoimi uczuciami, a nie one nad nim.
Zaczerpnięto z art. autorstwa dr Marcina Florkowskiego
Rynek pracy, edukacja, depopulacja
