Jest to święto chrześcijańskie dla upamiętnienia Ofiarowania Jezusa Chrystusa w Świątyni Jerozolimskiej, zgodnie z prawem Mojżeszowym.
Dawniej w tradycji starotestamentalnej to święto nazywano Oczyszczeniem Najświętszej Maryi Panny w 40 dzień od narodzenia Jezusa. W Kościołach Wschodnich uroczystość ta jest obchodzona 15 lutego zgodnie z kalendarzem juliańskim. Święto Ofiarowania Pańskiego kończy obchody okresu Bożego Narodzenia. Zarówno w naszych świątyniach jak i domach znikają świąteczne szopki i dekoracje. Ostatni dzień możemy jeszcze śpiewać kolędy.
Od IX wieku u nas w tym dniu święci się świece tzw. gromnice i z zapalonymi wierni procesyjnie obchodzą kościół. Gromnice jako symbol światła życia zapala się też obok osoby umierającej.
Na temat gromnic istnieją staropolskie przysłowia: „Na gromnicę, masz zimy połowicę” albo „Powiadają że gromnice, już ci zimy połowicę, ale bywać nie nowina, że dopiero ją zaczyna”. Zwyczajowo w Dniu święta Matki Boskiej Gromnicznej wierni uczestniczą we Mszy św. i powstrzymują się od prac niekoniecznych.
/MAK/
Gromnice zapalamy też w domu podczas burz i nawałnic, wierząc że światło tego ognia uchroni nas od nieszczęścia.