We wrześniu 2012 r. w odpowiedzi na apel ONZ, aby zmienić XIX-wieczną filozofię „końca rury” na filozofię mądrego i odpowiedzialnego zagospodarowania wody deszczowej w polskich miastach, a także przez każdego z nas, nasza szkoła przystąpiła do akcji Światowy Dzień Wody koordynowanej przez Samorząd Uczniowski.
22 marca przygotowaliśmy happening, w którym uczestniczyły wszyscy uczniowie, opracowując wcześniej zadania pod okiem swoich wychowawców. Następnie spotkaliśmy się na sali. Obowiązywał niebieski strój. Przystąpiliśmy do prezentacji.
Klasa I wykonała tekturowe rybki z zapisanymi prośbami złotej rybki do dzieci, aby nie zanieczyszczały wody, w której one żyją.
Zadaniem klasy II było wycinanie kropli wody, a później ozdobienie jej napisami z pomysłami, jak mali ludzie mogą oszczędzać wodę.
Kolejna klasa przygotowała transparenty, na których znajdowały się hasła zachęcające do oszczędzania wody. Każdy uczeń odczytał swoją złotą myśl.
Klasa IV pracowała w grupach. Każdy zespół zredagował baśń o wodzie. Były utwory poważne i humorystyczne, ale wszystkie pouczające.
Klasa VI, także grupowo, zaprezentowała plakaty dotyczące wody. Zespoły zajęły się różnymi aspektami tego zagadnienia, np.: woda jako związek chemiczny, woda jako środowisko życia roślin i zwierząt, obieg wody w przyrodzie, porównanie ilości wody w różnych porach roku w Europie i Afryce.
Jako ostatni pokazali się uczniowie klasy V, którzy wystąpili w humorystycznej i pouczającej lekcji przyrody, dotyczącej walorów wody, jej roli w życiu człowieka i całej natury pt.: „Wszechobecna woda – niezwykła substancja”. Oto puenta naszego spotkania:
„Z natury jestem cieczą. Płynę, faluję. Jestem mała, jak kropelka rosy i wielka, niczym ocean. Posiadam zdolność do zmiany swojego stanu skupienia. Jeśli mam odpowiednie warunki, mogę być lekką parą wodną albo twardym lodem. Bardzo lubię podróżować. Wędrując z oceanów do atmosfery przybieram puszysty wygląd – jestem chmurką. Kiedy zatęsknię za ziemią, trochę się schładzam i opadam na nią w postaci deszczu. Zatrzymuję się potem w morzach i jeziorach. Tworzę siec rzek i jestem pozyskiwana przez współmieszkańców Ziemi. Po prostu jestem i służę innym. Ostatnio bardzo źle się czuję. Niszczy mnie nadmiar zanieczyszczeń. Człowieku, ponieważ potrzebujesz mnie do życia, zmień coś w końcu!”
Rynek pracy, edukacja, depopulacja
.jpg "Remont zabytkowego spichlerza chłopskiego w Raciborzu zakończony")
