Dziewiętnastolatka z Raciborza lubi wyzwania. Ma nietypowe marzenie. Chce wyruszyć w ponad 300-kilometrową wyprawę psim zaprzęgiem za kołem podbiegunowym. Pomóżmy je spełnić!
Późnym poniedziałkowym wieczorem umówiony byłem na wywiad. Moim oczom ukazała się drobna, przebojowa, radosna dziewczyna. Wracała prosto z pracy. W wolnych chwilach śpiewa, tańczy, rysuje i jeździ konno. Jeśli ma wybierać pomiędzy imprezą a pożytecznym spędzaniem czasu, wybiera tę drugą opcję. Podkreśla, że lubi być niezależna. Ma ogromną potrzebę wolności. Pociągają ją ekstremalne wyzwania. Wtedy czuje, że żyje. Jest po maturze. Robi sobie roczną przerwę. Prawdopodobnie wybierze psychologię, by zgłębiać zakamarki ludzkiej psychiki. Spotkała w życiu osobę, która zainspirowała ją do odważnego realizowania celów – Kilę Zamanę (kobieta, chcąc się pozbyć lęku wysokości, zaczęła latać paralotnią; panicznie bojąc się wody, postanowiła nurkować głębinowo). Dziewiętnastoletnia raciborzanka postanowiła spełnić swe marzenie. Chce wybrać się w ponad 300-kilometrową wyprawę psim zaprzęgiem za kołem podbiegunowym. Wie, że ekspedycja będzie dla niej nie tyle spełnieniem marzenia, co podróżą duchową. Poznajcie Monikę Krok.
Czym się zajmujesz?
To jest bardzo poważne pytanie. Zaczynam przygodę ze światem szkolenia psów. Psami tak naprawdę interesowałam się od najmłodszych lat. Jak byłam dzieciakiem, nie miałam czworonoga. Rodzice myśleli, że jak mi go kupią, to zaraz mi się znudzi. Wiadomo, jak to wygląda (śmiech). Pierwsza gimnazjum to był przełomowy moment. Zaczęłam czytać bardzo dużo o technikach szkolenia i rasach psów.
Bardzo wcześnie zaczęłaś się tym interesować. Pamiętasz swego pierwszego podopiecznego?
Jasne, że to pamiętam. Przede wszystkim to nigdy pies nie jest problemem. Tak naprawdę stanowi go praca z człowiekiem. To jest najtrudniejszy element. Człowieka trzeba poznać. Muszę wiedzieć, jak do niego podejść, jak reaguje na sposób formułowania informacji. Trzeba, go przekonać, że to, co robi, jest niezbędne w szkoleniu. Jest to psychologiczna gra, czego uczę się w tym momencie (uśmiech). Każdy pies uczy się bardzo podobnie. Pracuję na naturalnych potrzebach pupili. Motywacja poprzez pokarm. Pies w tym momencie wyrabia sobie potrzebę współpracy z człowiekiem, a nie jest to przymus. Nie jest to dla niego przykre. Szkolenie ma ma celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno jemu jak i otoczeniu, co leży w naszym obowiązku, jeśli już decydujemy się na posiadanie psa.
Szkolenie psów to jedno, a wprawa za koło podbiegunowe to drugie.
Ale z psami związana również (śmiech).
Teraz się nie śmiej, nie wypowiem prawidło tej nazwy: Fjällräven Polar (śmiech). Co to za wyprawa?
Jest to 300-kilometrowa wyprawa psim zaprzęgiem za koło podbiegunowe. Ekspedycja odbywa się przez 5 dni. Zaraz po zakwaterowaniu odbędzie się szkolenie surwiwalowe. Dowiemy się, jak radzić sobie w ekstremalnych warunkach. Są techniki, które pozwalają szybko rozgrzać organizm. Ja ich oczywiście jeszcze nie znam. Ciekawostką jest, że ostatnią noc ekspedycji spędzimy bez żadnych namiotów. Spać będziemy pod gołym niebem. W wyprawie weźmie udział 20 uczestników. Sprawa wygląda tak, że jest 10 kategorii. W ramach każdej wyłania się 2 uczestników. Jeden z nich to wybór jury, drugi zawdzięcza to głosom. Startuję w ramach 10 kategorii (inne państwa) czyli takiej, w ramach której dany kraj nie ma zagwarantowanych miejsc dla kandydatów.
Jak raciborzanie mogą pomóc spełnić Twoje marzenie?
Dotychczas ludzie, z którymi widziałam się raz w życiu, zaoferowali mi pomoc momentalnie. Jest to niesamowite! Aplikowałam raptem 3 dni temu. Jak już wspominałam, jedno miejsce jest zagwarantowane przez głosowanie powszechne. W tym momencie jestem na miejscu trzecim. Natomiast by pojechać, trzeba zająć miejsce pierwsze.
Głosować do 15 grudnia na aplikację Moniki możecie tutaj.
Rozmawiał Mateusz Herba
Zdjęcia pochodzą z archiwum Moniki Krok
Środowisko, jakość życia, ekologia
