Alimenty są to środki potrzebne do zapewnienia wyżywienia, jak również odzieży, mieszkania leczenia oraz innych potrzeb, nawet takich jak potrzeby kulturalne.
W ramach alimentów w stosunku do dzieci, oprócz wymienionych już środków utrzymania, znajduje się także obowiązek zapewnienia wychowania. Obowiązek płacenia alimentów najczęściej kojarzony jest z alimentami płaconymi przez rodzica na dziecko/dzieci i nic w tym dziwnego, ponieważ większość obowiązków alimentacyjnych ma właśnie taki stosunek.
Jednakże w polskim prawie występuje jeszcze możliwość obowiązku alimentacyjnego między osobami, które należą do dalszej rodziny, tj.: krewni w linii prostej, jak dziadkowie, rodzice, wnuki, rodzeństwo (brat, siostra). Istnieje możliwość do uchylenia się zobowiązanego od płacenia świadczeń, w przypadku, gdy te świadczenia są nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub jego rodziny, małżonkowie (także już po rozwodzie), przysposobieni i przysposabiający.
Wysokość alimentów zależeć powinna od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych potrzeb zobowiązanego. Istnieje zasada według której dziecko powinno mieć zapewniony standard życia na równym poziomi co rodzice. Obowiązek alimentacyjny spoczywa na rodzicach do czasu kiedy dziecko będzie w stanie samo się utrzymać. Wyjątek stanowi sytuacja, kiedy dziecko posiada majątek, z którego dochody wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Oznacza to, że rodzice mają obowiązek utrzymywać dziecko, nawet gdy jest ono już pełnoletnie. Jednak taka sytuacja ma miejsce wówczas, gdy dziecko jeszcze się uczy. należy pamiętać jednak, że nie ma obowiązku utrzymywania np. tzw. "wiecznego studenta". Ważne jest także to, że dorosłe uczące się dziecko w momencie zawarcia małżeństwa przechodzi na utrzymanie współmałżonka. W sytuacji, gdy dziecko nie jest samodzielne, np. z powodu choroby i wiadome jest, że dziecko nie wyzdrowieje, wówczas obowiązek alimentacyjny rodziców w stosunku do dziecka obowiązuje przez całe życie tego ostatniego.
Polskie prawo przewiduje kilka możliwości, które mają ułatwiać ich uzyskanie w przypadku, gdy obowiązany nie chce płacić alimentów. Na wstępie przeprowadza się negocjacje. Są to próby polubowne, pozasądowe ugody. Jeżeli polubowne próby nie odniosą skutku, kieruje się sprawę do sądu. Gdy sąd nałoży obowiązek alimentacyjny, zobowiązany do płacenia alimentów powinien, zgodnie w wyrokiem sądu spełniać świadczenia wobec uprawnionego. Wobec najoporniejszych, którzy nie chcą zastosować się do wyroku, kieruje się wniosek o wszczęcie postępowania do komornika. Egzekucja komornicza najczęściej skutkuje wyegzekwowaniem zasądzonych wyrokiem sądu należności.
/w/
Czytaj także: Bezpłatna porada prawna – zadaj pytanie >>
Rynek pracy, edukacja, depopulacja
