Od najmłodszych lat wzrastała w atmosferze głębokiej wiary katolickiej, pracowitości, poszanowania i miłości do drugiego człowieka. W parafiach Raciborszczyzny trwają peregrynacje relikwii bł. Karoliny Kózkówny.
Urodziła się 2 sierpnia 1898 roku we wsi Wał-Ruda pod Tarnowem. Miała dziesięcioro rodzeństwa. Rodzina utrzymywała się z niewielkiego gospodarstwa rolnego. Codziennie wspólnie odmawiali pacierz poranny i wieczorny oraz modlitwy przy posiłkach. Śpiewano też godzinki i inne pieśni religijne. Często wszyscy uczestniczyli we Mszach św. oraz przyjmowali Komunię św. Karolina nie rozstawała się z różańcem. Odmawiała go nawet w nocy. Ich skromnie urządzona chata nazywana była „kościółkiem”. Spotykali się tam krewni i sąsiedzi na wspólnym czytaniu Pisma świętego, żywota świętych oraz czasopism religijnych.
Ogromny wpływ na duchowy rozwój Karoliny miał też jej wujek Franciszek, zaangażowany w działalność apostolską i społeczną. Ona mu chętnie w tym pomagała a każdą poznaną prawdę wiary starała się zgłębić i dokładnie ją poznać. Mówiono, że jest prawdziwą katechetką , nie tylko dla swojego rodzeństwa. Przy pomocy rodziców dbała też o swoją edukację. W 1912 roku ukończyła naukę w sześcioletniej, ludowej szkole podstawowej. Trzy razy w tygodniu uczęszczała na tzw. naukę dopełniającą. Postrzegano ją jako uczennicę pracowitą i obowiązkową a z religii zawsze miała oceny wzorowe. Była dziewczyną przestrzegającą prawdziwe zasady moralne, oparte na wierze katolickiej.
Na początku I wojny światowej , gdy miała 17 lat, carski żołnierz uprowadził ją do lasu i tam siłą próbował zgwałcić. Karolina nie poddała się i dlatego została przez niego zamordowana. Zmasakrowane ciało znaleziono po kilku dniach. Jej pogrzeb odbył się w parafialnym kościele we wsi Zabawa w grudniu 1914 roku. Ludność z okolicznych miejscowości licznie uczestniczyła w ceremonii pochówku, uważając ją za wielką męczennicę.
Podczas pobytu w Tarnowie 10 czerwca 1987 roku papież Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną i wyniósł na ołtarze. Od tego czasu jest też patronką diecezji rzeszowskiej i Katolickiego Zrzeszenia Młodzieży. Ta skromna, pobożna , mądra, pracowita i przestrzegająca zasad moralnych wiejska dziewczyna może być wzorem do naśladownictwa przez dzisiejszą młodzież.
Dlatego od 18 września 2012 roku odbywa się peregrynacja Jej relikwii na terenie diecezji opolskiej. Towarzyszy im portret błogosławionej Karoliny, namalowany przez 16 letniego Bartłomieja Krawata z Jełowej. Kuria opolska wydała też modlitewniki i śpiewniki do okolicznościowych nabożeństw.
Obecnie od trzech dni relikwie bł. Karoliny Kózkówny znajdują się w kościele św. Mikołaja w Raciborzu. Program peregrynacji obejmował między innymi: nabożeństwo dla dzieci, Mszę św. z konferencją dla dorosłych, nabożeństwo dla młodzieży pod przewodnictwem ks. Piotra Maciejskiego, Drogę Krzyżową i w środę uroczystą Mszę św. na zakończenie peregrynacji. Stąd relikwie zostaną przekazane do kościoła św. Krzyża w Raciborzu- Studziennej. Przedtem adorowano je w parafiach: Najświętszego Serca Pana Jezusa, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej i św. Jana Chrzciciela na Ostrogu.. Na terenie ziemi raciborskiej peregrynacja obejmie jeszcze parafie na Ocicach i w Rudniku a potem w dekanacie Pietrowice Wlk. i tworkowskim
/K.N./
——————————————————
zobacz także:
Przed rokiem Radio Maryja i TV Trwam gościły w Raciborzu
We wtorek, 3 września minie rok od wielkiego spotkania Rodziny Radia Maryja w sanktuarium Matki Bożej Raciborskiej z okazji 80. rocznicy koronacji Jej obrazu. Uroczystość na cały świat transmitowały Radio Maryja i TV TRWAM (WIDEO>>).
Środowisko, jakość życia, ekologia
.jpg "Remont")
Ta wspaniała dziewczyna swoim krótkim życiem zasłużyła sobie na wyniesienie do godności błogosławionej. A co dziś wynoszą z domu rodzinnego współczesne dziewczyny?Potem nie mając właściwego kręgosłupa moralnego , bardzo łatwo wpadają w sidła propagandy seksualnej i rozwiązłego stylu życia.Efekty społeczne i finansowe następstw ponosi całe społeczeństwo.Dlatego dobrze , iż chociaż Kościół pokazuje
wzorce właściwego i uczciwego życia.
Czy to zdjęcie przy artykule to obrazek z bajek Disney’a?