Był tytanem pracy do końca swoich dni. Śp. Józef Oleszek nie żądał wiele, choć wiele dawał.
Ze Lwowa na Zachód
Po zakończeniu II wojny światowej został przesiedlony na Dolny Śląsk (Przeworno pod Wrocławiem), gdzie dni wypełniała mu ciężka praca na roli, nauka oraz posługa w charakterze ministranta w miejscowym kościele. Odebrał staranne wykształcenie, był absolwentem Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, ukończył również studia w zakresie prawa administracyjnego w Wyższej Szkole Administracji w Krakowie oraz na wydziale filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Następnie los rzucił go do Raciborza, gdzie rozpoczął pracę jako wychowawca-nauczyciel w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Głuchych. Wkrótce zaczął udzielać się dodatkowo – jako instruktor Koła Terenowego Polskiego Związku Głuchych, tłumacz sądowy języka migowego, harcerz-instruktor w raciborskiej komendzie ZHP.
21 stycznia 2014 roku zmarł Józef Oleszek, wieloletni działacz MDK-u, społecznik, wychowawca Ziemi Raciborskiej.
Po kilkunastu latach pracy został dyrektorem Ogniska Pracy Pozaszkolnej. To dzięki zabiegom Józefa Oleszka udało się przeprowadzić remont ogniska, a także boiska i placu zabaw przy ul. Stalmacha, które to przedsięwzięcia osobiście nadzorował. Udało mu się również doprowadzić do podniesienia rangi placówki, która została przemianowana na Młodzieżowy Dom Kultury. Pomnożył liczbę kółek zainteresowań, tak aby odpowiadały one możliwie największej grupie młodzieży, którą starał się przyciągnąć do MDK-u organizując liczne konkursy szkolne, wycieczki, kolonie w czasie wakacji i ferii zimowych.
Jakby tego było mało w międzyczasie został również prezesem raciborskiego WOPR-u. Propagował wśród młodzieży bezpieczny wypoczynek nad wodą, organizował kursy na ratowników, był autorem trzech edycji plakatów na temat ratownictwa wodnego w Polsce. Jako przewodniczący stowarzyszenia katolickiego Civitas Christiana organizował spotkania kulturalno-oświatowe oraz pielgrzymki dla seniorów. Inicjował liczne akcje charytatywne, kulturalne, turystyczne itd. Był reprezentantem, członkiem zarządów oraz delegatem na zjazdy owych organizacji na szczeblu wojewódzkim i krajowym.
"Emerytura"
Po przejściu na emeryturę nie zrezygnował z aktywnego trybu życia: pozostał prezesem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, wykładał filozofię w Studium Nauczycielskim, udzielał się w Radzie Miasta Racibórz. Był również prezesem raciborskiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża. Lata działalności dla społeczeństwa zostały uhonorowane licznymi odznaczenia i nagrodami, zarówno miejskimi jak i państwowymi.
Wszystkiego tego było jednak mało, niestrudzona aktywność skierowała go za Ocean, gdzie udało mu się przekonać Polonię do sfinansowania wycieczki do USA dla dzieci z Domu Dziecka w Strzegowie (nieopodal Przeworna).
Razem z członkami Stowarzyszenia "Dobro Ojczyzny" oraz raciborskim oddziałem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej odwiedzał szkoły, zaznajamiając młodzież z historią Polski, w szczególności etosem II RP i Armii Krajowej, której szkolne koła pomagał zakładać. Miał jeszcze wiele planów, ale te zostaną już zrealizowanego bez jego udziału… Zmarł nagle, 21 stycznia 2014 roku w Raciborzu.
/Wojciech Żołneczko/
——————————————————————————————————————–
www.gazetainformator.pl
Podziel się informacją lub napisz własny artykuł na forum.
Dodaj Temat na:
forum.raciborz.com.pl
——————————————————————————————————————-
Środowisko, jakość życia, ekologia
.jpg "Remont")
