Przyroda Raciborza

    – na podstawie „Osobliwości Przyrodnicze” – Jana Dudy

    „….Od połowy XIX wieku niewiele zmieniona przez działalność gospopdarczą człowieka przyroda tego miasta, a zwłaszcza lasów Widok i Obora, usytuaowanych na gwałtownie opadających w dolinę Odry skarpach Płaskowyżu Rybnickiego oraz lasu łęgowego i stawów Łężczoka położonych w starorzeczu odrzańskim, była badana przez biologów różnych specjalności. Początkowo przez botaników, zoologów, w tym i ornitologów związanych z Uniwersytetem Wrocławskim, później natomiast także przez przyrodników z innych ośrodków naukowych. Wiele z tych wcześniej poznanych żywych skarbów natury zachowało się do dzisiaj, a ciągle jeszcze poznaje się nowe!
    Nieprzeciętnie bogata jest również dendroflora zabudowanej części Raciborza. Od 1858 roku zakładaniem nowych oraz przebudową starszych terenów zieleni śródmiejskiej zajmowało się Towarzystwo Ogrodnicze Upiększania miasta Raciborza, które dotrwało prawie do końca II wojny światowej i było równocześnie najstarszą na całym Górnym śląsku organizacją społeczną zajmującą się „architekturą” miejskich terenów zieleni…
    Trwające kilkanaście dziesięcioleci starania raciborzan o stan zieleni miejskiej przyniosły nam, potomnym, szczególną spuściznę. Jest nią bogactwo gatunkowe i nieprzeciętna dorodność poszczególnych okazów drzew i krzewów, alei przyulicznych oraz parków….”



    śnieżyczki przebiśniegi
    Galanthus nivalis L.

    – zwiastuny wiosny z lasów Łężczoka i Obory.









    Naturalne siedliska tych roślin są w Raciborzu i chyba w żadnym innym mieście w Polsce.
    „Czytelnik zainteresowany wyborem właściwego terminu wędrówki do naszego jedynego miejscowego rezerwatu przyrody w czasie kwitnienia przebiśniegów powinien obserwować krzewy leszczyny, których nie brak w Raciborzu. Gdy tylko pojawią się na ich gałązkach długie, żółtawe i pylące kotki, to znak, że przebiśniegi w Łężczoku na pewno już kwitną.


    Początkowo w lasach tego rezerwatu zakwitają wyłącznie śnieżyczki. Nieco później ich białym dzwoneczkom towarzyszą niebieskie kwiatki cebulic dwulistnych i wiele innych kwitnących wczesną wiosną pięknych oraz rzadkich roślin lasów łęgowych i grądowych. Natomiast wszystkie wolne przestrzenie pomiędzy roślinami zajmują, szerokie jak u konwalii majowej, liście czosnku niedźwiedziego, z którego przedostają się do powietrza leśnego fitoncydy, czyli substancje hamujące rozwój bakterii i innych mikroorganizmów. Jakże przyjemnie jest tam wtedy oddychać pełną piersią prawie sterylnym, wiosennym powietrzem”.



    Obrazki alpejskie
    Arum alpinum


    Obrazki alpejskie kwitną zwykle w kwietniu – spotykane są w raciborskich i pogrzebieńskich lasach.
    ” W Polsce obrazki alpejskie rosną jeszcze nielicznie tylko na śląsku, w Dolinie Ojcowskiej, w niższych piętrach Karpat środkowych i na Pomorzu Zachodnim. Obrazki rosnące dość licznie spotkać możemy w lesie Widok i nielicznie w rezerwacie przyrody Łężczok, a więc w granicach miasta Raciborza, mogłyby stać się rodzinnym herbem tego miasta i powodem do dumy raciborzan!”





    Cebulica dwulistna
    Scilla bifolia


    Spotkać je jeszcze można na terenach leśnych Raciborza oraz w jego okolicach, a ponadto w nielicznych miejscach w Polsce południowej. Na całym Niżu Polskim, aż po Bałtyk, nie ma ich w naturze wcale!
    ” …do dzisiaj roślina ta jest spotykana, niestety dość nielicznie, w lesie Obora i bardzo licznie w części leśnej oraz ląkowej rezerwatu Łężczok. Przyrodnicy są przekonani, że cebulica dwulistna w tym rezerwacie ma jedyne naturalne stanowisko występowania na całym Górnym śląsku.
    Warto odwiedzić Łężczok w marcu lub w kwietniu, w czasie masowego kwitnienia przebiśniegów i cebulic, które tworzą razem z liśćmi czosnku niedźwiedziego zwarty biało-niebiesko-zielony kobierzec.”

    - reklama -

    KOMENTARZE

    Proszę wpisać swój komentarz!
    zapoznałem się z regulaminem
    Proszę podać swoje imię tutaj