Wielki Piątek w kościele katolickim to czas głębokiej zadumy. Milkną dzwony.
To jedyny dzień, w którym nie odprawia się mszy św.
Wielki Piątek jest w kościele katolickim dniem upamiętniającym mękę i śmierć Chrystusa na krzyżu. Centrum liturgii wielkopiątkowej to uroczysta adoracja Krzyża – adoracja Syna Bożego, który oddał życie za zbawienie wszystkich ludzi. W kościołach katolickich buduje się i odwiedza Groby Pańskie.
Krzyż, dotychczas zasłonięty, zostaje na nowo ukazany wiernym. Rozważanie tajemnicy krzyża – przez słuchanie Słowa Bożego – skłania do adoracji. Dlatego w liturgii wielkopiątkowej spotykamy liturgiczną postawę leżącą. Postawa ta, dając wiele do myślenia, skłania do poważnej refleksji nad znakiem krzyża, nad tajemnicą zbawienia.