11 lutego, w liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, obchodzony jest po raz 19. Światowy Dzień Chorego w kościele katolickim.
W tym samym dniu przypada 26. rocznica ustanowienia Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia, czyli powołania w Watykanie struktur duszpasterskich w służbie zdrowia. Światowy Dzień Chorego ustanowił Jan Paweł II. W Orędziu na pierwsze obchody w 1993 r. papież napisał: "Miłość do cierpiących jest znakiem i miarą poziomu cywilizacji rozwoju narodu". Ustanawiając Dzień Chorego żywiono nadzieję, że te obchody przyczynią się do wielkodusznego wzmożenia zapału apostolskiego do posługi chorym i tym, którzy się nimi opiekują. (…) Z inicjatywy Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia została wydana w 1995 roku Karta Pracowników Służby Zdrowia. (…) Karta stawia sobie za zadanie zapewnienie wierności etycznej pracownika służby zdrowia, jeśli chodzi o decyzje i postawy, w których urzeczywistnia się służba życiu.
Działalność pracowników służby zdrowia posiada wzniosłą wartość, gdyż jest ona służbą życiu. Jest ona wyrażeniem głęboko ludzkiego i chrześcijańskiego zadania, podejmowanego i spełnianego jako działalność nie tylko techniczna, ale pełna poświęcenia i miłości do bliźniego. Życie jest głównym i podstawowym dobrem ludzi. Temu dziełu poświęcają swoją działalność zawodową lub podejmowaną w ramach wolontariatu pracownicy służby zdrowia. Należą do nich lekarze, farmaceuci, pielęgniarki, kapelani szpitalni, zakonnicy, zakonnice, pracownicy administracji, zaplecza technicznego, przedstawiciele wolontariatu zaangażowani w profilaktykę, leczenie i przywracanie zdrowia ludzkiego. (…) W "Przemówieniu do uczonych i pracowników służby zdrowia" Jan Paweł II powiedział: "Humanizacja medycyny odpowiada zadaniu sprawiedliwości, którego rozwiązanie nie może być zlecone całkowicie innym, gdyż wymaga zaangażowania wszystkich. Pole działania jest bardzo szerokie: od wychowania sanitarnego do promocji większej odpowiedzialności u odpowiedzialnych za sprawy społeczne; od zaangażowania bezpośrednio we własnym środowisku pracy do różnych form współpracy – lokalnej, narodowej i międzynarodowej – które są możliwe dzięki istnieniu wielu instytucji i stowarzyszeń, które pośród swoich celów statutowych odwołują się bezpośrednio lub pośrednio, do konieczności nadawania medycynie coraz szerszego wymiaru ludzkiego".
Aktualnie Przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia w Watykanie jest ks. abp Zygmunt Zimowski, którego na to ważne stanowisko powołał w 2009r z diecezji radomskiej papież Benedykt XVI. Uczestnicząc w 26 Dniach Federalnych Światowego Kongresu Federacji Farmaceutów Katolickich, które miały miejsce jesienią 2009 roku w Poznaniu miałem zaszczyt poznać osobiście księdza arcybiskupa. Uważam, że powinniśmy jako służba zdrowia chcieć skorzystać z faktu, że Polak objął tak ważne stanowisko w Watykanie. Podlegają mu organizacje o charakterze religijnym i tysiące instytucji służby zdrowia prowadzonych przez kościół na całym świecie. Są one bardzo ważne i mają szczególną odpowiedzialność za dostarczanie wsparcia i opieki ludziom ubogim. Chciałbym w tym miejscu przytoczyć fragment z wykładu księdza arcybiskupa, który wówczas wysłuchałem: Wyraźnie widać, że rozwój produktów leczniczych i wyrobów medycznych nie dokonuje się już zgodnie z zasadami tradycyjnej etyki medycyny, lecz logiki rynku. Skutkiem tego jest fakt, że wiele milionów ludzi na świecie żyje w warunkach szkodliwych dla zdrowia i nie ma dostępu do niezbędnych środków leczniczych, często najbardziej podstawowych, co powoduje poważny wzrost liczby osób uważanych za "nieuleczalnie" chorych. Na ostatnim zgromadzeniu WHO, jako przewodniczący Papieskiej Rady wyraziłem w obecności ministrów zdrowia z całego świata tę troskę Ojca Świętego, gdy zwróciłem uwagę na ryzyko światowej katastrofy humanitarnej w obszarze opieki zdrowotnej. Zauważyłem, że obecny kryzys ekonomiczny niesie za sobą widmo zatrzymania, a przynajmniej redukcji programów opieki zdrowotnej, przede wszystkim w krajach rozwijających się. Naraża to na niebezpieczeństwo systemy zdrowotne w tych państwach, tym bardziej, że już znajdują się one w sytuacji zapaści ze względu na wpływ chorób endemicznych, epidemicznych i wirusowych.
Pragnę podzielić się z jeszcze jednym osobistym wspomnieniem. W Roku Jubileuszowym zorganizowałem Ogólnopolską Pielgrzymkę Farmaceutów do Rzymu. Pojechaliśmy, aby uczestniczyć w Rzymie w obchodach Dnia Chorego. Dostąpiliśmy niezwykłego zaszczytu udzielonej nam audiencji prywatnej przez ukochanego Ojca Świętego. Papież bardzo ciepło z nami rozmawiał i pobłogosławił naszą modlitwę farmaceuty, którą opracował ks. Konrad Glombik, duszpasterz pielgrzymki oraz przywiezione przez nas dwa obrazy świętych Kosmy i Damiana, patronów farmaceutów i lekarzy. Jeden został w Rzymie i zawisł w Domu Polskim, a drugi znajduje się w Kościele Miłosierdzia Bożego w bezpośrednim sąsiedztwie Wydziału Farmaceutycznego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Sosnowcu. Pod nim jest umieszczona modlitwa farmaceuty. Jedynie farmaceuci włoscy mają jej własną wersję. Inne kraje nie posiadają własnych modlitw farmaceuty, w związku z czym przetłumaczyliśmy naszą na kilka języków europejskich.
Zdjęcia pochodzą z książki pt. "Jan Paweł II i cierpienie"
Piotr Klima
Artykuł opublikowany w nr 3(82) Gazeta-Informator
Środowisko, jakość życia, ekologia
