Kiedy rada miasta 27 września 2000 roku podejmowała uchwałę w sprawie zmiany nazwy ulicy z Magdaleny na Jana Pawła II, niektórzy chcieli od razu wybudować tam Jego pomnik. Ostatecznie decyzję tą podjęto po śmierci Ojca Świętego.
Podczas nabożeństwa żałobnego 3 kwietnia 2005 roku na Placu Długosza, jeden z księży ogłosił inicjatywę Klubu Inteligencji Katolickiej o postawieniu pomnika przy ul. Jana Pawła II, przed sanktuarium Matki Bożej Raciborskiej. Niebawem włączyły się do inicjatywy inne środowiska katolików świeckich i w ten sposób zawiązał się społeczny komitet budowy pomnika. Na czele stanął ks. Eugeniusz Dębicki – kustosz sanktuarium i proboszcz par. Matki Bożej, a członkami zostali wówczas: Elżbieta Ceglarek- prezes zarządu Banku Spółdzielczego, Jerzy Thamm v-ce prezes zarządu Rafako, Wojkciech Ziajka – prywatny przedsiębiorca, Adam Hajduk – Starosta Raciborski, Krystian Niewrzoł – przew. KIK, Ryszard Frączek – właściciel wydawnictwa i radny Raciborza, Jan Matyja – prywatny przedsiębiorca i radny powiatu raciborskiego, Piotr Ćwik – radny miejski.
Aby umożliwić społeczeństwu ziemi raciborskiej włączenie się do sfinansowania budowy, rozprowadzano przez parafie cegiełki. Model pomnika wraz ze skarbonką był też wystawiony na Rynku. Wraz z datkami od sponsorów zebrano w ten sposób ok. 60 tys. zł. Ponieważ koszt całkowity miał wynosić 120 tys. zł, pozostałą kwotę pozostałą kwotę dofinansowano z budżetu gminy, na podstawie uchwały rady miasta.
Wówczas nie tylko wśród mieszkańców Raciborza odezwali się oponenci. Za inicjatywę szczególnie atakowano Ryszarda Frączka i Krystiana Niewrzoła. Ostatecznie dnia 16 października 2005 roku przed kościołem Matki Bożej uroczyście wmurowano kamień węgielny w miejscu gdzie miał powstać pomnik.
Usytuowanie pomnika ma swoje głębokie uzasadnienie. Przy ul. Jana Pawła II znajduje się sanktuarium Matki Bożej do którego od wieków podążają pielgrzymki nie tylko z terenu ziemi raciborskiej. Jan Paweł II wszystko zawierzył Maryi. Korony do obrazu Matki Bożej papież święcił w Częstochowie z rąk proboszcza śp. o. Krawca, a po latach pobłogosławił je wraz z obrazem na gliwickim lotnisku, trzymane przez ks. Eugeniusza Dębickiego.
Wykonanie projektu i odlewu pomnika powierzono pracowni prof. Czesława Dźwigaja z Krakowa. Miał on już doświadczenie w wykonywaniu takich monumentów w kraju i za granicą. Według koncepcji prof. Dźwigaja ponad 4 metrowy monument został wykonany z brązu spiżowego i granitu. Statua papieża wyrasta z ziemi co symbolizuje łączność z tą ziemią. Wskazuje na to wypiętrzenie kamieni cokołu. Wyrastające po obydwu stronach granitowe piramidki – to symbole gór które papież tak bardzo kochał. W ręce trzyma On korony Matki Bożej Raciborskiej. Jego twarz przedstawia Jana Pawła II z lat 90-tych, już niemłodego ale jeszcze nie schorowanego. Zorganizowane przez Adama Hajduka raciborskie firmy przygotowały teren, wybudowały cokół i zamontowały przywieziony z Krakowa korpus pomnika.
Uroczystość odsłonięcia i poświęcenia raciborskiego pomnika Jana Pawła II przez ks. infułata Mariana Żagana odbyła się 20 maja 2006 roku, w dwa dni po rocznicy urodzin papieża. Teraz, szczególnie gdy bł. Jan Paweł II został wyniesiony do chwały ołtarzy, pomnik ten przypomina i będzie przypominał następnym pokoleniom wielkiego papieża Polaka i Jego nauczanie które ma nam pomóc żyć dla Boga, ojczyzny i ludzi.
/K.N./
——————————————————
Parafia Rzymsko – Katolicka Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Mickiewicza 8 w Raciborzu zaprasza narzeczonych na nauki przedmałżeńskie przez cały rok. Cykl nauk przedmałżeńskich obejmuje trzy spotkania, połączone z naukami naturalnego planowania rodziny.
Kontakt: 32 418 16 31 lub 604 554 820.
Środowisko, jakość życia, ekologia
.jpg "Remont")
Ilu z nas jeszcze dzisiaj żyje autentycznie nauczaniem
bł. Jana Pawła II ?
Najczęściej słyszę wychwalanki na temat kiedy kto był w Rzymie, pokazuję zdjęcia z audiecji. przechwalanki o obecności na uliucach Rzymu podczas uroczystości beatyfikacyjnej. Wszyscy chyba zapomnieli już o rzeczy najistotniejszej, wartość słów nauczania papieża i wcielanie ich w codzienne życie.
Warto było wtedy , mimo grupy oportunistów , wystawić ten pomnik. Dziś jest to największy w Raciborzu symbol bł. Jana Pawła II. Dzisiaj było by o wiele trudniej to zrobić, choćby ze względu na większe koszty.
Dlatego chylę czoło i dziękuję inicjatorowi oraz tym którzy podjęli się tego dzieła.