Podczas pracy w szkole w Bełsznicy Anton Onderka opracował „Elementarz polsko-niemiecki oder Polnisch-Deutsches Lesebuch für utraquistische Elementarschulen”, który został wydany w Raciborzu w 1845 roku.
Anton Onderka urodził się w 1815 r. w Pawłowie jako syn nauczyciela i organisty Jana Onderki. Po ukończeniu szkoły elementarnej studiował w latach 1832-35 w Seminarium Nauczycielskim w Głogówku, gdzie również rozpoczął pracę w szkole elementarnej w latach 1835-38. Od roku 1838 pracował jako nauczyciel w szkole w Łubowicach, a następnie w roku 1840 został mianowany nauczycielem i rektorem szkoły w Bełsznicy (Obecnie w Bełsznicy nie ma szkoły, dzieci uczęszczają do Szkoły Podstawowej w Rogowie.), w której pracował do kwietnia 1850 roku, kiedy to zrezygnował z powierzonego mu stanowiska i przeniósł się do Rudyszwałdu, gdzie podjął pracę jako referent biurowy. Tam spędził resztę życia. Zmarł w 1866 roku.
Pracując jako nauczyciel w Bełsznicy, Anton Onderka opracował „Elementarz polsko-niemiecki oder Polnisch-Deutsches Lesebuch für utraquistische Elementarschulen”, który został wydany w Raciborzu w 1845 r. Elementarz cieszył się bardzo dużą popularnością w drugiej połowie XIX w. Kilkakrotnie wznawiano jego wydania (m.in. w 1855, -58, -62, -65, -70). Drugie wydanie osiągnęło nakład 10 tys. egzemplarzy. Józef Madeja w książce „Elementarze i nauka elementarna czytania i pisania na Śląsku w wiekach XVIII i XIX” (Katowice 1960) tak napisał o wydaniu szóstym: „Autor zaznacza w przedmowie, że obecnie dzieci uczą się czytania z dwu elementarzy, z których jeden napisany jest w języku polskim a drugi w języku niemieckim. To daje zdaniem autora słabe wyniki, gdyż czytanie w języku niemieckim bez zrozumienia treści nie jest przydatne ani dla uczniów ani dla nauczycieli. Należałoby raczej uczyć czytać po polsku w połączeniu z jęz. niemieckim. Z powodu wyżej przytoczonych trudności wielu nauczycieli porzuciło naukę niemieckiego czytania w szkole. Autor jest za utrzymaniem obu języków w szkołach. Powołując się na opinię szeregu nauczycieli, którzy dawniej uczyli po polsku i po niemiecku, autor popiera ich zdanie, że nauka w dwu językach pobudza umysł uczniów do większej aktywności. Podkreśla jednak konieczność nawiązania przy nauce jęz. niemieckiego do mowy ojczystej”.
Elementarz Onderki – jak podkreśla z kolei dr Bartłomiej Gapiński z Uniwersytetu Jagiellońskiego w pracy „Anton Onderka a śląska kultura regionalna (ujęcie antropologiczno-historyczne)” – głęboko przeniknął do kultury śląskiej, stał się spoiwem tożsamości regionu, decydował o odrębności.
Czytaj więcej: Anton Onderka (1815-1866). Nauczyciel i twórca pierwszego polsko-niemieckiego elementarza