60. rocznica śmierci Sługi Bożego ks. Ignacego Stuchly

Ks. Ignacy Stuchly urodził się 14 grudnia 1869 roku w Bolesławiu jako czwarte dziecko z dziewięciorga rodzeństwa Szymona Stuchly i Marianny z domu Prochaska. Ochrzczony został 15 grudnia 1869 roku w kościele parafialnym w Piszczu.

Młodość Ignacy spędził w rodzinnym Bolesławiu, pobierając naukę w Katolickiej Szkole Podstawowej. Nauczycielem w tym czasie był Jan Kolibaj, który na lekcjach śpiewu grał na skrzypcach i uczył pieśni po morawsku. Jako młodzieniec aktywnie uczestniczył w życiu parafialnym, chętnie uczęszczał na roraty do kościoła w odległym Piszczu. Już od młodych lat zawierzał swoje życie Matce Bożej i do końca był jej wierny. Mocno związany z Morawską Ziemią i Matką Bożą uczestniczył w licznych pielgrzymkach ku jej czci. Takim najbliższym miejscem kultu maryjnego, do którego zmierzał była morawska Hrabyń-wieś położona między miastami Opawą, a Ostrawą obecnie w Czechach. Tam też uczestniczył w sierpniowych odpustach ku czci Matki Bożej Hrabyńskiej. Ulubioną pieśnią maryjną ks. Ignacego Stuchly, która towarzyszyła mu przez całe życie, i którą śpiewał przy różnych okazjach była: Okraso moravske zemĕ. Tekst tej pieśni można jeszcze obecnie znaleźć w niejednej zachowanej książeczce zwanej Kancenál Pro Lid Moravský v býv.pruské části arcidiecése olomucké.

Na co dzień pomagał rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. Rodzice wiązali z nim duże nadzieje, widzieli w nim następcę, ale on wybrał inną drogę, poszedł za głosem Boga. Wstąpił do Zgromadzenia Salezjanów we Włoszech 29 września 1896 roku.

Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kardynała Missy 3 listopada 1901roku. Sukcesywnie powierzane były mu różne zadania, najpierw we Włoszech, Słowenii, a następnie w Czechosłowacji. W latach 1935-1948 był inspektorem Czeskiej Inspektorii. Warunki pracy były fatalne, salezjanie byli prześladowani i niejednokrotnie przepędzani z miejsca stałego pobytu. Umieszczani byli w różnych obozach internowania. Ks. Ignacy przez całe swoje życie wierny był Matce Bożej Wspomożycielce Wiernych.

Dzięki jego dobroci i pracowitości, opierającej się na głębokiej pobożności, dzieło Don Bosco, którego propagatorem był ks. Ignacy osiągnęło nadzwyczajny rozkwit w Czechach i na Morawach w Czechosłowacji. Po latach, jak wspomina Ludgera Malura, jego wychowankowie salezjanie podczas rekolekcji w klasztorze w Rymanowie, w których uczestniczyła, w 1947 roku, nie szczędzili słów pochwały pod jego adresem:

(…) muszę podziękować ks. Ignacemu Stuchly, że wybudował piękne kościoły i domy salezjańskie i pochodzi z małej wioski Bolesław, która graniczy z Czechosłowacją. (…) ks. Jan Bosko założył zakon salezjanów. U nas w Czechosłowacji jest ks. Ignacy Stychly, który już tu na ziemi jest człowiekiem świętym, a po śmierci będzie wyniesiony na ołtarze ale to długo będzie jeszcze trwało (…).

Ksiądz Ignacy Stuchly zmarł w wieku 83 lat w areszcie domowym w Lukovej na Morawach w Czechosłowacji, mając opinię świętego. Pochowany został 22 stycznia 1953 roku we Frysztaku. W wyniku kilkudziesięcioletnich starań czeskich salezjanów 1 lutego 1989 roku w Rzymie ks. Ignacy Stuchly został ogłoszony Sługą Bożym.

 
Grób ks. Ignacego Stuchly we Frysztaku. Czytaj więcej na temat rodziny Stuchlych w artykule: Księżowski klan Stuchlych z Bolesławia.

20 stycznia 2001 roku we Frysztaku uroczyście zakończył się proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym. Uroczystej Mszy św. przewodniczył abp. ołomuniecki Jan Graubner, zaś jednym z koncelebrantów był ks. Henryk Wycisk, proboszcz Bolesławia, który na tę uroczystość przybył z grupą swoich parafian. We Frysztaku znajduje się tablica pamiątkowa, pomnik o. salezjanina Ignacego Stuchly oraz ulica jemu poświęcona.

Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego Ignacego Stuchlego
Wszechmogący wieczny Boże,
pełen miłosierdzia dla swoich dzieci,
Ty wiodłeś swego wiernego sługę Ignacego,
aby już tu na ziemi swoją miłością i pokorą,
modlitwą i gorliwością pomagał
zwłaszcza młodzieży
na nowo odnaleźć drogę do Chrystusowego Kościoła.
Spraw aby cieszył się on czcią i chwałą ołtarzy,
nam natomiast dopomóż
do naśladowania go
w modlitwie i postępowaniu,
abyśmy przez to dopomogli w moralnym i duchowym
odrodzeniu ludzi wokół nas.
Za pośrednictwem Twego sługi Ignacego
racz wysłuchać naszej prośby, którą Tobie
przedkładamy
i użycz nam swojej łaski, aby…
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu.
Maryjo, Wspomożenie chrześcijan, módl się za nami.
(Rzym, 1 luty 1989roku.)

18 stycznia 2003roku w sobotę (sobota była dniem śmierci o. Ignacego), we Frysztaku odbyła się uroczystość związana z 50. rocznicą śmierci pierwszego czeskiego salezjanina, czeskiego Don Bosco. W tej uroczystości we Frysztaku brała udział liczna grupa parafian z Bolesławia pod przewodnictwem ks. proboszcza Henryka Wyciska, która modliła się o rychłą, beatyfikację salezjanina ks. Ignacego Stuchly. Natomiast 17 stycznia 2003 roku bolesławscy parafianie 50. rocznicę śmierci Sługi Bożego, upamiętnili modlitwami i procesją do krzyża upamiętniającego miejsce narodzin ks. Ignacego.

W 140. rocznicę urodzin o. Ignacego Stuchly, 14 grudnia 2009 roku miała miejsce w Bolesławiu szczególna uroczystość, na którą z Rzymu przybył generalny postulator salezjańskich procesów beatyfikacyjnych ks. Enrico dal Covolo i wicepostulator procesu ks. Ignacego ks. Pavel Čap. W intencji beatyfikacji ks. Ignacego w kościele parafialnym odprawiona została Msza św. Koncelebrantami, oprócz gości z Rzymu byli: proboszcz-ks. Henryk Wycisk, prowadzący w tym czasie misje parafialne – o. Henryk Kałuża i dziekan – ks. Jerzy Witeczek z Krzyżanowic. Od 2010 roku nowym postulatorem w procesie beatyfikacyjnym został ks. Jan Ihnát.

Ksiądz Ignacy Stuchly zapamiętany został przez najstarszych mieszkańców jako duchowny mający zaskakujące spostrzeżenia. Stwierdzał m. in. Kochajcie się, radujcie się i nie bójcie się. Nie ci będą świętymi, co po pielgrzymkach jeżdżą.

Na zadawane pytania z pozoru kłopotliwe dla pytającego, odpowiadał krótko i stanowczo. Zapytany o to, ile Mszy św. należy odprawić o spokój duszy, skwitował: Jedna Msza św. pobożnie odprawiona, wybawi duszę. Poproszony, aby rozwiał wątpliwości dotyczące przestrzegania wierzeń dotyczących na przykład zakazu wychodzenia z domu położnicom, odpowiadał: W Piśmie Świętym nic o tym nie piszą.

/Tekst autorstwa Urszuli Prochaskiej-Burek zaczerpnięto za zgodą autorki z jej książki – "Bolesław – wieś na polsko-czeskim pograniczu"./