Raciborski magistrat ogłasza konkurs plastyczny na wykonanie ilustracji oraz okładki do książeczki „O dzielnym księciu Raciborze”. Prace można dostarczać jeszcze do połowy grudnia.Konkurs jest kontynuacją działań promocyjnych związanych z prezentacją mieszkańcom oraz turystom oficjalnej maskotki miasta „Raciborka”. Tematem prac będzie wykonanie ilustracji oraz okładki do książeczki dla dzieci, na podstawie załączonej legendy. Wybrana praca zilustruje wydawaną przez Urząd Miasta książeczkę dla dzieci. Książeczka zostanie wydana w języku polskim, czeskim, angielskim oraz niemieckim.
Regulamin Konkursu
Organizatorem konkursu jest Miasto Racibórz.
Konkurs przeznaczony jest dla wszystkich zainteresowanych.
Przedmiotem konkursu jest wykonanie 8 ilustracji (format: 300 mm x 150 mm) oraz okładki (format:150 mm x 150 mm) do książeczki „O dzielnym księciu Raciborze”, na podstawie legendy, stanowiącej Załącznik nr 1 do niniejszego Regulaminu.
W przypadku odwzorowywania postaci księcia Racibora należy zachować kolorystykę, elementy stroju oraz atrybuty, zgodnie z Załącznikiem nr 2 ( zdjęcie powyżej) do niniejszego Regulaminu.
Technika wykonania prac – kredki, farby.
Uczestnik konkursu może złożyć kilka odrębnych prac.
Pracę konkursową wykonuje 1 osoba, prace zbiorowe nie będą oceniane.
Organizatorzy proszą o zamieszczenie na odwrocie pracy następujących danych: nazwisko i imię, adres zamieszkania, telefon kontaktowy, wiek.
Każdy uczestnik konkursu dołącza zgodę na zbieranie i przetwarzanie danych osobowych przez Gminę Miasta Racibórz w celach promocyjno-marketingowych, związanych z konkursem, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (j.t. z 2002r. Dz. U. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.) oraz zgodę na przekazanie autorskich praw majątkowych do pracy, wyrażone na piśmie w formie oświadczenia o odpowiedniej treści – wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 3 do Regulaminu. Oświadczenie należy dostarczyć Organizatorowi wraz z pracą konkursową. Niedostarczenie ww. danych osobowych i teleadresowych oraz oświadczenia skutkuje odmową wydania uczestnikowi konkursu nagrody w razie jej przyznania.
W przypadku osób niepełnoletnich oświadczenie podpisują rodzice lub prawni opiekunowie – Załącznik nr 4 do niniejszego Regulaminu
Termin nadsyłania lub dostarczenia prac: 15 grudnia 2006r. W przypadku przesłania pracy drogą pocztową liczy się data stempla pocztowego.
Prace należy składać osobiście lub nadesłać pocztą na adres Miejskie Centrum Informacji ul. Długa 2, 47 – 400 Racibórz z dopiskiem „Konkurs”
O wynikach konkursu laureaci zostaną poinformowani pisemnie. Ponadto informacja o wynikach konkursu zostanie podana w lokalnych mediach, najpóźniej do 5 dni od dnia zakończenia przyjmowania prac.
Zwycięzcy przyznana zostanie nagroda w wysokości 1000 zł brutto, oraz jego dane osobowe zostaną umieszczone w publikacji, jako autora ilustracji.
Regulamin konkursu dostępny jest na stronie internetowej www.raciborz.pl, oraz
w Miejskim Centrum Informacji.
Legenda „O dzielnym księciu Raciborze”.
Część 1
Działo się to w dawnych, niepamiętnych czasach.
Dorzecze górnej Odry, zwłaszcza jej prawy brzeg, okrywała wówczas gęsta i nieprzebyta puszcza pełna turów, żubrów, dzików, jeleni, niedźwiedzi, rysiów i wilków. W gęstwinie lasu ukrywali się także wyjęci spod prawa zbóje, napadający na spokojnych obywateli, kupców, podróżników oraz myśliwych.
Część 2
W rejony te wyruszył na polowanie dzielny książę o imieniu Racibor ze świtą towarzyszących mu myśliwych. Ledwo co wjechali do lasu, gdy książę wykrzyknął:
15. Patrzcie moi dzielni towarzysze, jak piękny dorodny jeleń wygrzewa się w słońcu na polanie.
Na słowa księcia jeleń rzucił się do ucieczki a książę w pogoń za nim. Racibor, goniąc za zwierzęciem nie zauważył, ze oddalił się zbytnio od towarzyszących mu myśliwych. Każde zbliżenie się łowcy do zwierzęcia powodowało dalszą jego ucieczkę, coraz dalej i dalej aż do błękitnych wód rzeki Odry.
Część 3
Racibor ani się spostrzegł, gdy zapadł zmierzch. Okolica wydawała się bardzo groźna. W oddali słychać było wycia wilków, porykiwania turów i żubrów, piski i trzepotanie pożeranych przez drapieżniki ptaków. Myśliwemu zdawało się, że słyszy nawoływania ludzi w obcym języku.
Część 4
Przestraszony łowca wdrapał się na drzewo i tam postanowił spędzić noc. Nic mógł jednak zmrużyć oka, gdyż ciągle nadsłuchiwał czy ktoś lub coś się nie zbliża do niego.
Bojąc się, że w tej nieznanej okolicy może mu się coś złego przytrafić, z dala od swoich towarzyszy, przyrzekł Bogu:
– Panie Boże. Jeśli wyjdę cało z opresji, przyrzekam, iż zbuduję w tym miejscu warowny gród,
w którym będą mogli znaleźć schronienie zbłąkani myśliwi lub podróżujący w tych stronach kupcy”.
Część 5
Nadszedł Ranek. Książę Racibor przetarł oczy i patrząc z wysokiego drzewa ze zdumieniem stwierdził, że nieprzyjazna nocą okolica, w ciągu dnia wyglądała całkiem inaczej. Piękny pachnący las, płynąca w pobliżu błękitna Odra, ćwierkające ptaki, ukazywały inny świat.
Zszedłszy z drzewa Racibor, rozpoczął poszukiwania swoich towarzyszy. Po kilku godzinach odnalazł ich i opowiedział w szczegółach o tym, co go spotkało. Nie omieszkał wspomnieć o danym Bogu w trwodze przyrzeczeniu, iż zbuduje w miejscu swego ocalenia obronny gród.
Na to jego towarzysze zgodnie stwierdzili:
– Książę. Przyrzeczenie dane Bogu to rzecz święta. Powinieneś obietnicy dotrzymać”.
Część 6
Następnie wszyscy ruszyli w kierunku rzeki Odry. Tam na jej prawym brzegu przystąpili do pracy. Zaczęto wznosić drewnianą palisadę, która miała chronić przyszłych mieszkańców grodu, następnie zbudowano domy mieszkalne, siedzibę dowódcy oraz kaplicę, jako miejsce kultu. Surowców dostarczyła okoliczna puszcza.
W krótkim czasie, wspólnym wysiłkiem gród został postawiony.
Część 7
Po zakończeniu pracy zaczęto zastanawiać się, jaką ów gród powinien nosić nazwę. Wysuwano różne propozycje, gdy nagle jeden z myśliwych powiedział:
– Przyrzeczenie, iż w tym miejscu zostanie wzniesiony gród, dał Racibor. Niech więc osada nosi jego imię!”
Tak też się stało. Wyprawiono wspaniałą ucztę, w czasie której uroczyście ogłoszono iż od tego dnia nadodrzański gród będzie nosił nazwę – Racibor.
W czasie uczty myśliwi, co jakiś czas wykrzykiwali na całe gardło imię założyciela osady i nazwę nowego grodu. A szum lasu powodował, że słowo „Racibor” dolatywało do uszu podchodzących pod gród zaciekawionych tubylców w zniekształconej formie jako „Racibórz”.
Taka też nazwa przyjęła się powszechnie.
Część 8
Wkrótce Racibórz stał się znaczącym ośrodkiem władzy w tej części Śląska. Za jego obwarowaniami znajdowali schronienie nie tylko zbłąkani myśliwi lub kupcy, ale także rycerze, książęta, a nawet królowie.
Pobierz załącznik 3, załącznik 4.
/SaM/
Rynek pracy, edukacja, depopulacja
