Terminem „kamienica” określa się miejski dom mieszkalny murowany z cegły lub kamienia. Jest to przynajmniej jednopiętrowy budynek stojący zazwyczaj w zwartym szeregu innych domów.
„Kamienica” to określenie specyficznie polskie, gdyż w językach obcych domy mieszkalne niezależnie od budulca mają jedno określenie.
Ul. Kolejowa 19. Czas powstania 1880-1900. Eklektyzm z elementami secesji. Kamienica w linii zabudowy ulicy
Uroda XIX-wiecznego Raciborza zachowała się właśnie w kamienicach, które nie zostały zniszczone w czasie wojny. Dziś wtopiły się w pejzaż miasta.
Ul. Ks. Józefa Londzina 11. Czas powstania 1890-1900. Eklektyzm. Kamienica narożna, mieszkalno-handlowa.
Dekoracje pierwszych kamienic czynszowych z połowy XIX wieku wywodzą się z klasycyzmu. Pod koniec stulecia ukształtował się typ kamienicy eklektycznej – zdobionej czerwoną cegłą i tynkowaną dekoracją architektoniczną zaczerpniętą z form zdobniczych różnych stylów, głównie z baroku i renesansu. Na początku XX wieku zaczęto stosować ornamentykę o motywach zaczerpniętych ze świata roślinnego i zwierzęcego. Oprócz tego można spotkać postacie ludzkie czy fantastyczne. W latach dwudziestych zrezygnowano z ozdób i motywów dekoracyjnych, budowano domy, które stanowiły zabudowę określonego kwartału z dziedzińcem wewnętrznym.
Ul. Pawła Stalmacha 8. Czas powstania 1900-1910. Secesja. Kamienica w linii zabudowy ulicy.
Między innymi właśnie kamienice tworzą ten niepowtarzalny klimat Raciborza. Dlatego warto poświęcić im więcej uwagi.
Wiola Lis
Zobacz galerię zdjęć część 1 i część 2