„Sakrament pokuty wobec problemów współczesności” to praca zbiorowa pod redakcją raciborzanina ks. dr. hab. Konrada Glombika.
Ta interesująca monografia jest owocem sympozjum naukowego, zorganizowanego przez ks. profesora Konrada Glombika 23 listopada 2011 roku w Opolu na temat sakramentu pokuty z udziałem wielu teologów – moralistów z Polski i z zagranicy. Redaktor pracy zbiorowej dedykuje książkę ks. profesorowi dr. hab. Alojzemu Marcolowi, pochodzącemu z Nędzy, z okazji 80. rocznicy urodzin. Ta monografia wydana została przez Wydawnictwo Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.
Na 346 stronach opublikowane są materiały tematyczne kilkunastu naukowców duchownych i świeckich. Po słowie wstępnym ks. bpa Andrzeja Czaji, całość składa się z czterech rozdziałów zatytułowanych : „Wokół problematyki grzechu i nawrócenia” , „Przemiany w praktyce spowiedniczej”, „Teologiczne aspekty sakramentu pokuty i pojednania” oraz „Kwestie szczegółowe”.
W książce znajduje się również obszerny materiał ks. Glombika zatytułowany „Spowiednik w konfrontacji z problemem homoseksualizmu”. Pisze On o problematyce wyznania winy, wyznania grzechu, dyspozycji do uzyskania rozgrzeszenia, pouczenia i naznaczenia pokuty.
Ta zbiorowa praca naukowa jest przeznaczona przede wszystkim dla kapłanów, osób konsekrowanych i katechetów. Może też stanowić wartościowy materiał dla katolików świeckich, pragnących poszerzyć swoją wiedzę religijną w tak ważnym aspekcie Sakramentu Pojednania.
Jest to kolejna książka, tym razem opracowana, przez wywodzącego się z parafii św. Mikołaja w Raciborzu ks. dr. hab. Konrada Glombika, młodego i utalentowanego wykładowcy etyki moralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego. Przypomnijmy, iż w ostatnich latach napisał między innymi z dziedziny małżeńskiej etyki moralnej – „Jedność dwojga” – prekursorski charakter personalistycznego rozumienia małżeństwa w ujęciu Herberta Domsa.
Dziełem ks. dr hab. Konrada Glombika jest także „Stara Wieś – Kronika parafii św. Mikołaja”, „Carl Ulitzka – duszpasterz i polityk trudnych czasów” oraz wiele innych publikacji.
/K.N./
Środowisko, jakość życia, ekologia
Pamiętam ks. Konrada od najmłodszych lat. Z domu rodzinnego wyniósł nie tylko przywiązanie do Boga i Kościoła ale także pracowitość i systematyczność. Myślę , że to teraz procentuje.
My raciborzanie powinniśmy się cieszyć i być dumni z tak młodego i uzdolnionego teologa, naukowca Uniwersytetu Opolskiego.
Gratuluję Ci Konradzie. Cieszę się z tego, iż mam tak wspaniałego kolęgę z lat szkolnych.Życzę Ci błogosławionych świąt.
Piękny prezent nam zrobiłeś na święta. Jestem dumna z tego, iż takiego kolegę miałam w szkole podstawowej. Tylko nie mogę zrozumieć jak to się stało, że taki cichy, spokojny , często zamknięty w sobie Konrtad urósł do takiej potęgi naukowca.
Panie Krystianie. Widzę, że Pańska twórczość jest wręcz niespożyta – ten pierwszy komentarz to również Pańskie dzieło? Poznaję rękę mistrza! Wesołych i błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i mniej wazeliny w przyszłym roku.
Ten pierwszy komentarz to nie jest moje dzieło. Ja swoje spostrzeżenia i opinię przekazałem w treści artykułu.
Dziękuję za życzenia. Odwzajemniam się nieznajomemu czytelnikowi
również życzeniami – błogosławionych i radosnych świąt Bożego Narodzenia
Pisząc pozytywnie i zgodnie z prawdą o człowieku wcale nie potrzebuję wazeliny do stukania po klawiaturze lecz wiedzy na dany temat , którą najpierw trzeba posiąść.K.N.
Właśnie, dobrze ujęte – wiedzy, którą najpierw trzeba posiąść. Zatem gdzie jest ta wiedza lub jaki jest stan jej posiadania skoro niemal każdy artykuł autorstwa K.N. zawiera błędy, najczęściej historyczne, a nieraz związane z nazwiskami? Błogosławionych Świąt.
Panie Krystianie, muszę się niestety zgodzić z poprzednikiem. Miło, że ma Pan tak wysokie poczucie wartości, ale popełnia Pan często błędy, no powiedzmy: „nieścisłości”. W komentowanym artykule pomylił Pan na przykład tytuł naukowy księdza Konrada. Pisze Pan o doktorze, gdy tym czasem mamy do czynienia z doktorem habilitowanym, a to jest już istotna różnica. Mimo wszystko podtrzymuję świąteczne życzenia. 🙂
Nie wiem czy Pan przeczytał dokładnie artykuł. Wszędzie używany jest tytuł ks. dr hab. Tylko w jednym przypadku zauważyłem skrótowo
ks. Glombik.Podejrzewam , że szuka Pan dziury w całym i czepia się Pan tak nieistotnego skrótu. To zakrawa na złośliwość wobec autora. Skoro używa Pan jego imiona to widocznie Go Pan zna i to jest niedopuszczalne
– używanie imiona kiedy autor to N.K. Jeżeli ma Pan jakieś wątpliwości to należy pisać pod adresem właśnie N.K.
Jeszcze pozostała Panu jedna możliwość- zacząć samemu pisać
i nieodpłatnie przekazywać teksty oraz zdjęcia do redakcji portalu. Może Pan to zrobi lepiej.
Akurat czepia się „Ktoś Inny” mojej osoby.Niech Pan szuka błędów u innych autorów na pozostałych portalach. Często się od nich aż roi. Ale
Pan atakuje nieustannie moją osobę za drobiazgi lub nawet bez powodu.Przypuszczam kim Pan jest. Skoro operuje się moim imieniem to na drugi raz proszę się przed komentarzem rzetelnie przedstawić. Wybaczam i z okazji nadchodzących świąt życzę błogosławieństwa Bożej dzieciny , spokoju i radości.
Nie rozumiem tych złośliwych zarzutów. Proszę choćby spojrzeć na zdjęcie strony tytułowej książki. „Pod redakcją ks. Glombika”.
I takich skrótów na życzenie autora często się używa.
Krystianie, widocznie wśród znajomych albo ludzi z twojej parafii masz jakiegoś wroga który od czasu do czasu się Ciebie czepia , aby Cię poniżyć i zniszczyć w oczach czytelników. Ale nie martw, się ludzie
doceniają twoją aktywność i od wielu lat umiejętności pisarskie.
Życzę Ci spokojnych świąt.
Ludzie zawsze będa się czepiać, co za natura… Jak ktoś coś robi pozytecznego dla innych to od razu znajdą się atakujący – na ogół jakaś zawiść, zazdrośc na zasadzie „psa ogrodnika”. Panie Krystianie, proszę się nie przejmować jadaliwymi komentarzami.