Studencki ruch naukowy w Instytucie Studiów Edukacyjnych

Koła naukowe są zarówno dobrowolną i nadobowiązkową organizacją studencką, jak i elementem systemu funkcjonowania uczelni. Ich działalność powiązana z programem funkcjonowania instytutu, pod opieką nauczycieli akademickich odgrywa znaczącą rolę w podnoszeniu jakości pracy szkoły wyższej.

Studencki Ruch Naukowy (SRN) posiada zarówno walory edukacyjne, jak i wychowawcze. Odgrywa ważną rolę w aktywizacji słuchaczy, w rozwijaniu kompetencji pedagogicznych i uświadamianiu im istoty oraz znaczenia partnerstwa edukacyjnego. Studenci, poprzez podejmowanie w nich działań o charakterze naukowo-badawczym, dydaktycznym, warsztatowym, społecznym, charytatywnym, konstruują własną wiedzę pedagogiczno-psychologiczną i wykorzystują ją w praktyce edukacyjnej. W ramach prac koła uczą się współpracy, odpowiedzialności zbiorowej i indywidualnej oraz samooceny.

- reklama -

Jednym z istotnych zadań studenckiego ruchu jest działalność naukowa związana z poszerzaniem wiedzy metodologicznej studentów i jej zastosowaniem w praktyce. Znaczącą rolę odgrywa tu przemyślenie procedury badań i ich przeprowadzenie. Założenia metodologiczne, opracowanie narzędzi badawczych oraz analiza i interpretacja uzyskanych wyników stanowią wyzwanie dla członków kół naukowych. Wymagają od nich nie tylko wiedzy rzeczowej, lecz także zaangażowania w wymiarze intelektualnym, emocjonalnym i praktycznym oraz kompetencji komunikacyjnych. Chodzi tu szczególnie o umiejętność dyskutowania, podejmowania decyzji, współpracy, odpowiedzialność i zaufanie. Tak pojmowana działalność naukowa jest nierozerwalnie związana z przygotowaniem studentów do pracy na rzecz własnego rozwoju, która jako niezbędny składnik samorealizacji, twórczego istnienia w świecie, a także wysokiej jakości życia, teraz staje się koniecznością każdej jednostki i systemu edukacji na wszystkich szczeblach kształcenia.

W ramach pracy samokształceniowej koła na zasadzie komplemen-tarności pożądane są zarówno indywidualne, jak i zbiorowe formy pracy, które sprzyjają procesowi socjalizacji jego członków. Natomiast wśród metod ważne miejsce przypisuje się metodzie projektów, gdyż szczególnie wykorzystywany jest projekt badawczy, często o wymiarze międzynarodowym. Warto przy tym dodać, że udział studentów w realizacji programów o takim charakterze zależy przede wszystkim od inicjatywy władz i kadry naukowej instytutu.

Zmagania badawcze koła nie tylko determinują jego program samokształceniowy, lecz także często stanowią podstawę działalności popularyzatorskiej studentów, która może przybierać różnorodne formy. Ostatnio prym wiodą wystąpienia w ramach studenckich konferencji, seminariów, czy też obozów naukowych. Przyjmują one postać referatów lub też komunikatów z badań, zarówno prowadzonych w ramach koła jak i własnych, indywidualnych będących omówieniem prac dyplomowych. Koła, dzięki takiej aktywności, stają się ośrodkami wzorotwórczymi – przyczyniają się do kształtowania w uczelni atmosfery rzetelnej pracy i aktywności intelektualnej (J. Dziechciarz, J. Godula, 1979, s. 99). Są także przykładem samorządnych interakcji społecznych przebiegających w atmosferze zrozumienia.

Wzorami dobrych praktyk w omawianym zakresie może poszczycić się Instytut Studiów Edukacyjnych, w którym prężnie działa Studencki Ruch Naukowy skupiony w czterech kołach: Koło Naukowe Pedagogów, Koło Naukowe Pedagogiki Empirycznej, Koło Naukowe „Resocjalizacja”, Koło Naukowe Psychologii. Jego aktywność widoczna jest na co dzień w różnorodnych krajowych i zagranicznych przedsięwzięciach. Jednak z perspektywy rozwoju kapitału społecznego, który związany jest z normami, kooperacją i wymianą poglądów, na uwagę zasługuje udział studenckiego ruchu w międzynarodowej konferencji nt.: Pedagogika wobec współczesnych problemów dzieci i młodzieży, która odbyła się 26 IV 2012 roku w naszej uczelni i współpraca podczas jej organizacji. Dzięki tak podjętej inicjatywie, członkowie działających w Instytucie kół stali się jednostkami o różnorodnych kompetencjach, innowacyjnymi, rozumiejącymi potrzebę współdziałania w zespole i podejmującymi pracę na rzecz własnego rozwoju.

Głównym organizatorem konferencji było Studenckie Koło Naukowe Pedagogów, gdyż konferencja była integralną częścią międzynarodowego obozu naukowego, którego koło było gospodarzem. Uczestniczyło w niej ponad 80 osób z ośrodków krajowych (Uniwersytet Opolski, Akademia Jana Długosza w Częstochowie, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji w Cieszynie, PWSZ w Raciborzu) i zagranicznych (Prešovská Univerzita v Prešove). Uczestników konferencji przywitali: JM Rektor PWSZ prof. Michał Szepelawy oraz Dyrektor ISE – dr Beata Fedyn. W programie konferencji zaplanowano obrady plenarne, dyskusję, pracę w sekcjach, a także poczęstunek i występy artystyczne przygotowane przez reprezentantów poszczególnych kół naukowych

Międzynarodowy dyskurs, który miał miejsce zarówno podczas sesji plenarnej, jak i w trakcie obrad w sekcjach, a także w kuluarach, z pewnością będzie przydatny studentom w kreowaniu działań w ich przyszłej pracy dydaktyczno–wychowawczej. Ponadto tak zorganizowane międzynarodowe kontakty, w których jest miejsce na naukę i rozrywkę, sprzyjają także nawiązywaniu przyjaźni, integracji różnych społeczności akademickich i uczą tolerancji i szacunku dla poglądów, kultury i języka. Pozytywna energia emanująca z konferencji okazała się wartościowym poznawczo źródłem doznań nie tylko dla studentów, lecz także dla ich opiekunów naukowych.

dr Gabriela Kryk

 

Artykuł zaczerpnięto z Eunomii nr 2 (60) / luty 2013

 

 

       Czytaj pełne wydanie

- reklama -

KOMENTARZE

Proszę wpisać swój komentarz!
zapoznałem się z regulaminem
Proszę podać swoje imię tutaj