Jest to najstarsze i jedno z najważniejszych świąt maryjnych w Kościele Katolickim. Już w V wieku znane było w Palestynie i Syrii, obchodzone lokalnie w sanktuarium maryjnym niedaleko Betlejem.
Od VI wieku święto zaczęło rozszerzać swój zasięg i zostało połączone ze wspomnieniem kresu życia Maryi. Wówczas było obchodzone pod różnymi nazwami: Przejścia, Zaśnięcia, Odpocznienia Najświętszej Maryi Panny. Natomiast w VII wieku zostało przyjęte przez Stolicę Apostolską i przemianowane na Swięto Wniebowzięcia. Jedynie Protestanci nie uznają tego święta.
Kościoły wschodnie obchodzą już od V wieku ten dzień jako Swięto Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, wierząc, że Maryja nie umarła lecz zasnęła i obudziła się już w niebie. Ponieważ kościoły te posługują się kalendarzem juliańskim, więc obchodzą dzień maryjny 13 dni później niż Kościół Rzymsko-Katolicki- czyli 28 sierpnia.
Aby przybliżyć sobie istotę tego święta należy przypomnieć, iż 5 listopada 1950 roku Papież Pius XII w Bazylice św. Piotra i Pawła w Rzymie ogłosił uroczyście : „…powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”.
Matkę Bożą uważa się u nas za patronkę ziemi oraz roślinności, dlatego to wielkie święto nazywane jest również świętem Matki Bożej Zielnej a w Czechach – Matki Bożej Korzennej. Od IX wieku, tego dnia w kościołach poświęca się zioła, kwiaty, kłosy zbóż i owoce. Jak mówi tradycja, takie święcone bukiety mają szczególną moc, zapewniają bezpieczeństwo i pomyślność w gospodarstwie. Bukiety te wkłada się na jakiś czas między uprawy polne czy ogrodowe. Po kilku dniach zabiera się je i pieczołowicie przechowuje w domu aż do następnego roku a potem spala.
Od 1990 roku w Polsce zwiększyła się ranga święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, gdy parlament R.P. uchwalił je dniem wolnym od pracy. Ponieważ jest to święto nakazane, katolicy mają obowiązek uczestniczenia we Mszy św. Porządek nabożeństw w parafiach jest taki sam jak w niedziele.
W Polsce największe uroczystości odprawiane są między innymi na Jasnej Górze w Częstochowie oraz w Kalwarii Zebrzydowskiej. Natomiast w Raciborzu obchodzone są uroczystości odpustowe w kościele farnym pod wezw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz w Sanktuarium Matki Bożej Raciborskiej, gdzie główne Msze św. odprawiane są na zewnątrz przy ołtarzu polowym o godz. 9,00 i 11,00.
/K.N./
Środowisko, jakość życia, ekologia
To maryjne święto ma w naszym kraju bogate tradycje.
Samo święcenie ziół i kwiatów jest bardzo wymowne i ubogaca obchody tego, wielkiego święta.
Jak się dowiedziałam w wielu kościołach na ziemi raciborskiej
Mówiąc o święcie Wniebowzięcia, wspomniano także o 93 rocznicy CUDU NAD WISŁĄ I ŚWIĘCIE WOJSKA POLSKIEGO. BRAWO. I tak powinno być.Jesteśmy w Polsce, naszej ojczyźnie. Nie można zapominać tak ważne wydarzenia historyczne z 1920 roku, kiedy oprócz bitwy obronnej i zwycięstwa nad bolszewikami Armia Polska pod głównym przywództwem marszałka Piłsudzkiego
zatrzymała najazd sowietów na Warszawę i Europę. Ale wtedy modliła się
o to zwycięstwo cała Polska.Trzeba o tym mówić. Jeszcze wielu Polaków i młodzieży, szczególnie na Sląsku, nie zna lub bagatelizuje ten ogromny sukces co dopiero utworzonego Wojska Polskiego Wówczas wspierali nas dostawą broni Francuzi, Anglicy i Węgrzy.
Myślę, że szczególnie na Sląsku jeszcze wielu odrzuca słowo patriotyzm polski. Tak rzeczywiście, chodzi tu o władze tego kraju. Ale to oni. A ojczyzna to my naród i ukochana ziemia na której mieszkamy.
Marta ma rację. To trzeba przemyśleć. Każdy w swoim sercu. Księża też .
Ojczyzna i Polska jako kraj naszego urodzenia i zamieszkania to nie to samo co zła władza i gospodarka. Rząd nie koniecznie jest nastawiony patriotycznie. Ale ojczyzna jest nasza , nie tych sprzedawczyków
z Warsdzawy.Dlatego o Polsce nigdy nie wolno mówić źle, lecz o tych którzy źle nią zarządzają.A my to często uogólniamy i psioczymy na Polskę
a więc też na samych siebie. Jesteśmy jej obywatelami.