107 lat temu w Raciborzu dzieciom odmarzały uszy!

Prócz tego emocje wśród mieszkańców Raciborza budziły działania policji pruskiej, które rozpędzała wiece polskie i groziła właścicielom lokali, którzy udostępniali je dla Polaków. W tej sprawie na sejmie pruskim interweniował poseł Leon Czarliński. Nadto redakcja Nowiny Raciborskich… przestrzegała Polaków przed działaniami partii centrum, której kandydaci w licznych na Śląsku okręgach ponieśli porażkę w starciu z kandydatami polskimi w ostatnich wyborach. – Cele tej polityki są chyba dostatecznie znane; chodzi o nawrócenie rzekomo "zbłąkanych" polskich owieczek (jak centrowcy uświadomionych Polaków nazywają) do obozu centrowego, a w gruncie rzeczy o powolną germanizacyę polskiego ludu – przestrzegała redakcja swoich Czytelników.

W samym Raciborzu "nareszcie" miało dojść do skutku wybrukowanie ulicy Wierzbowej. – Czas byłby najwyższy, bo możnaby tam sobie nogi połamać, idąc wieczorem, skoro ćma nastąpi – pisały Nowiny… Sprawą miała się zająć na najbliższym posiedzeniu rada miasta.

Tymczasem przedsiębiorcy już myśleli o nadejściu wiosny. Bernard Pitsch (Racibórz, Wielkie Przedmieście 24) polecał rolnikom sól chilijską na pola, a Wilhelm Kroczek (Racibórz, Rynek 13) ogłaszał się z ofertą ubrań sposobnych do przyjęcia pierwszej Komunii św. Na rynku pracy wzięcie mieli przyszli piekarze. Uczniów chętnych wyuczenia się zawodu chcieli przyjąć mistrzowie piekarstwa z Pietrowic Wielkich (Rudolf Mutke), Leśnicy (Rudolf Blokesch) i  Raciborza (Franciszek Sławik).

Na koniec kawał z dawnych lat:
– Biedak biorąc lekarstwo pyta, jak często ma zażywać?
– Trzy razy dziennie, po każdem jedzeniu – była odpowiedź.
Na to biedak: Kiedy ja jem tylko raz na dzień i to nie zawsze.