A czy Ty spowiadasz się z grzechu ekologicznego?

Przestępstwa przeciwko naturze są „zbrodniami przeciwko pokojowi” – kilka tygodni temu zaakcentował papież Franciszek, który w trakcie jednego z wystąpień poruszał kwestie zagrożeń dla demokracji i praworządności. Poczucie sprawiedliwości nakazuje, aby zachowania, które godzą w środowisko nie pozostawały bezkarne. Każdemu z nas, niezależnie od kraju i kontynentu, na którym żyje jakość środowiska nie może być obojętna – dodał papież.

Świat idzie „z duchem czasu”, zmienia się z zawrotną prędkością, jednak konsekwencje rozwoju są katastrofalne dla planety i samej ludzkości. Zdefiniowanie grzechu ekologicznego jako grzechu przeciwko wspólnemu domowi jest dziś naszym obowiązkiem. W tekście podsumowującym październikowe obrady, czytamy:

„Grzech ekologiczny to działania bądź zaniedbania przeciwko Bogu, przeciwko bliźniemu, wspólnocie i środowisku”. Są to czyny i nawyki powodujące zanieczyszczenie i zniszczenie harmonii środowiska, wykroczenia przeciwko zasadom współzależności i zerwania sieci solidarności między stworzeniami. Jest to także grzech przeciw cnocie sprawiedliwości”.

Warto wspomnieć, że w ubiegłym roku biskupi polscy w wykazie grzechów wymieniali też takie na tle ekologii ale również  marnowanie jedzenia, znęcanie się na zwierzętami i wyrzucanie śmieci do lasu.

Abp Gądecki (komentując przed trzema laty encyklikę „Laudato si”) zauważył, że w przejmujący sposób papież Franciszek wskazuje na „cierpienie ziemi”, na skutek jej brutalnej eksploatacji. W części orędzia, zatytułowanej: „Ziemia woła” – wskazuje na wiele negatywnych działań wobec środowiska naturalnego, dokonywanych przez człowieka. Zwraca uwagę m. in. na destrukcję środowiska, która dotyczy w największym stopniu dawnych krajów „Trzeciego świata”. Przypomina, że „Bóg obdarzył nas kwitnącym ogrodem, ale zamieniamy go w przestrzeń zanieczyszczoną gruzami, pustyniami i śmieciami”.

Wszystkie negatywne zjawiska są efektem ludzkiego działania, a grzech polega na dążeniu do niczym nieograniczonej konsumpcji. „Postawa konsumpcyjna sprzyja eksploatacji zarówno środowiska naturalnego jak i eksploatacji człowieka” – wyjaśnia. „Stosunek człowieka do środowiska nie odpowiada zadaniu „kustosza” czy „stróża” świata, jaki Bóg przed nim postawił” – dodaje abp Gądecki, wyjaśniając, że „człowiek powinien być stróżem natury, a nie jej eksploatatorem”.

Warto też podkreślić, że „ubodzy tego świata, którzy są w najmniejszym stopniu odpowiedzialni za zmiany klimatyczne, są najsłabsi i dotykają ich skutki tego procesu”. Ale pracę nad sobą powinien podjąć każdy, nawet ten najmniejszy.