Jedna trzecia absolwentów szkół branżowych I stopnia pozostawała bez pracy i poza systemem edukacji.
Raport Najwyższej Izby Kontroli obnażył poważne mankamenty reformy szkolnictwa zawodowego. Jej celem było zwiększenie atrakcyjności kształcenia zawodowego. Technika i szkoły branżowe I i II stopnia zastąpiły wówczas zasadnicze szkoły zawodowe. Zmodyfikowano podstawę programową kształcenia, ramowe plany nauczania, a także klasyfikację zawodów. Zakładano też zwiększenie udziału przedstawicieli biznesu – pracodawców, organizacji pracodawców i samorządów gospodarczych – w procesie kształcenia, a także realizację tzw. staży uczniowskich i szkoleń branżowych dla nauczycieli u przedsiębiorców.