Prawo do zasiedzenia przysługuje tylko i wyłącznie posiadaczowi samoistnemu, czyli temu kto włada nieruchomością jako właściciel/użytkownik i w związku z tym płaci podatek od nieruchomości.
Przysługuje także właścicielow/i/użytkownikowi który wnosi opłatę za użytkowanie wieczyste, ogrodził działkę, zabudował działkę, oddał działkę w dzierżawę lub ubezpieczył działkę i ponosi związane z tym opłaty.
Ponadto istnieją jeszcze dwa warunku kluczowe do zasiedzenia nieruchomości. Jednym jest posiadanie nieruchomości w dobrej lub złej wierze, Drugim warunkiem jest czas posiadania nieruchomości. Posiadanie nieruchomości w dobrej wierze oznacza to, iż posiadacz nie wiedział, iż nie posiada prawa własności nieruchomości. Natomiast posiadanie nieruchomości w złej wierze oznacza, że posiadacz wiedział, że nie ma prawa własności, że znajduje się ono w posiadaniu innej osoby, a pomimo posiadanej wiedzy nadal włada daną nieruchomością. W pierwszym przypadku prawo do zasiedzenia nieruchomości przysługuje po upływie 20 lat – nieprzerwanych – posiadania, zaś w drugim przypadku prawo do zasiedzenia nieruchomości przysługuje po upływie 30 lat – nieprzerwanych – posiadania.
Co bardzo istotnie zasiedzeniu nie podlegają nieruchomości o charakterze użyteczności publicznej, nieruchomości wyłączone z obrotu przez przepisy oraz własności części mieszkania.
Stwierdzenie zasiedzenie musi zostać orzeczone przez sąd. Prawa do zasiedzenia nie posiada posiadacz zależny, czyli osoba, która jest najemcą lub dzierżawcą gruntu.
/ps/
czytaj także: Bezpłatna porada prawna – zadaj pytanie >>
Rynek pracy, edukacja, depopulacja
.jpg "Remont zabytkowego spichlerza chłopskiego w Raciborzu zakończony")
