Wyśmienita zabawa, piękna muzyka, znakomite aktorstwo, czyli „Zemsta nietoperza" w wykonaniu Opery Śląskiej już niebawem na wodzisławskiej scenie.
Spośród szesnastu operetek napisanych przez „króla walca" Johanna Strauss'a ta zalicza się do najbardziej znanych i chyba tylko „Baron cygański" zyskał równie trwały sukces. Gdzie należy doszukiwać się powodzenia „nietoperza"? Zapewne w barwności scen, komizmie postaci, dowcipie dialogów, niewyczerpanym humorze i w wybitnej muzyce. Od powstania utworu minęło przeszło 120 lat, jednak ten nie stracił ani krzty ze swojego niepowtarzalnego uroku.
Akcja utworu rozgrywa się pod koniec XIX wieku w miejscowości kuracyjnej pod Wiedniem. Libretto to brawurowa komedia pomyłek z fascynującą intrygą. Bankier Eisenstein za
namową swojego przyjaciela dr Falke wybiera się na bal do księcia Orłowskiego. Nadarza się doskonały pretekst (… pobyt w więzieniu za obrazę urzędnika państwowego), aby nie zabierać ze sobą żony Rozalindy. Eisenstein nie wie jednakże, iż owo zaproszenie to uknuta intryga. Kiedy, jak i gdzie, a przede wszystkim za co się nietoperz mści? – dowiadujemy się z libretta tejże operetki, znakomicie podanego zarówno w warstwie mówionej, jak i śpiewanej przez artystów Opery Śląskiej.
Opera Śląska wystąpi w Wodzisławskim Centrum Kultury 11 stycznia o godz. 17.00. „Zemsta nietoperza" zostanie wystawiona w 3 aktach. Czas trwania spektaklu: 3 godz. 10 min. – 2 przerwy
Bilety w cenie 60 zł można rezerwować pod nr tel. (32)455 48 55 lub osobiście w sekretariacie WCK, codziennie: poniedziałek 8:00 – 16:00, wtorek 8:00 – 20:00, środa – piątek 8:00 – 16:00, weekendy – kasa czynna godzinę przed imprezami. Rezerwacje biletów ważne są przez okres dwóch tygodni. W wypadku nieodebrania rezerwacja zostanie anulowana przez system. Sprzedaż biletów odbywa się w kasie WCK, za pośrednictwem internetowej sprzedaży .
„Zemsta nietoperza"
AKT I Pan von Eisenstein, mimo obrony adwokata, przegrał proces sądowy. Za obrazę urzędnika państwowego musi natychmiast odsiedzieć ośmiodniowy areszt. Nadejście Falkego przerywa nastrój zdenerwowania. Falke ma cichą pretensję do Eisensteina, który w czasie ostatniego karnawału zmusił go do powrotu do domu pieszo, ulicami Wiednia w kostiumie nietoperza. Za to pośmiewisko Falke pragnie się zemścić. Proponuje więc, aby Eisenstein zgłosił się w więzieniu o świcie, a noc spędził w miłym towarzystwie u księcia Orłowskiego. Eisenstein postanowił skorzystać z nęcącej propozycji, nie wiedząc o tym, że na bal do księcia Orłowskiego jest również zaproszona jego małżonka Rozalinda. Po odejściu męża do aresztu, Rozalinda pragnie zostać sama i dlatego pozwala pokojówce Adeli pójść do chorej cioci. Nieoczekiwanie zjawia się Alfred, dawny wielbiciel pani von Eisenstein. Miłą ich samotność zakłóca dyrektor więzienia Frank, przychodząc po Eisensteina. Zaniepokojona Rozalinda prosi Alfreda, aby ten nie dopuścił do jej kompromitacji i pozwolił się odprowadzić do więzienia, jako Eisenstein.
AKT II Na bal do księcia Orłowskiego Falke wprowadza Eisensteina jako markiza Ferrosti, natomiast pani von Eisenstein jest tu przedstawiona jako węgierska księżna. Dyrektor więzienia Frank jest kawalerem Franconim. Znajduje się tu również pokojówka Adela i jej siostra Ida. Zainscenizowana przez Falkego komedia, coraz bardziej zaczyna się podobać księciu Orłowskiemu. Eisenstein początkowo goni za Adelą, a w końcu asystuje – własnej małżonce – która bardzo zręcznie porywa zegarek. O szóstej nad ranem przypadkowi przyjaciele, markiz Ferrosti i kawaler Franconi, opuszczają rozbawione towarzystwo.
AKT III Pijany dozorca więzienia Frosch, stara się uspokoić rozśpiewanego Alfreda W międzyczasie zjawia się dyrektor więzienia Frank – również pijany. Zabawna ich rozmowa zostaje przerwana wejściem Adeli i Idy. Adela prosi dyrektora, aby jej pomógł rozpocząć karierę aktorki. Nadchodzi Eisenstein. który nie wierzy, że kawaler Franconi jest dyrektorem więzienia, ani dyrektor więzienia nie potrafi uwierzyć w to, że markiz Ferrosti to Eisenstein. Przecież Eisensteina osobiście aresztował poprzedniego wieczoru. Zjawia się adwokat Blind, w którego to przebraniu, chcąc się dowiedzieć całej prawdy, Eisenstein wypytuje Alfreda i Rozalindę. Ci niczego nie podejrzewając, opowiadają jak wyprowadzili go w pole. Eisenstein pełen zdenerwowania przyznaje się kim jest. Jednocześnie schodzą się wszyscy goście z balu wraz z Falkem, który wyjaśnia całą prawdę.
/publ. a/
