Niejednokrotnie klienci punktów handlowych lub usługowych narażeni są na nieprzyjemną rozmowę ze sprzedawcą dotyczącą końcowej zapłaty za kupowany towar lub wykonaną usługę.
Artykuł sponsorowany
Powodów takiej sytuacji jest kilka: towar nie ma prawidłowo oznaczonej ceny lub cena jest niezgodna z programem kasy, cena podana jest w niezgodnej jednostce lub po prostu brak na nim metki z ceną, a na półkach towary są ułożone w taki sposób, że wywieszki z ceną nie odpowiadają produktom.
Inne problemy dotyczą cen za usługi. Często, zwłaszcza podczas zamawiania usługi, oferujący przedstawia propozycję ceny jednostkowej. Bywa, że sprzedawcy celowo unikają rozmowy na temat zasad rozliczenia z obawy, aby klient nie zrezygnował ze zlecenia. Klienci nie zawsze są świadomi swoich praw w zakresie informacji o cenach produktów i usług w punktach handlowo-usługowych.
Podstawowe regulacje w tym zakresie zawiera Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną przeznaczonych do sprzedaży z dnia 10 czerwca 2002 roku (z późniejszymi zmianami).
Aby ustrzec się niepotrzebnych nieporozumień i sporów przedsiębiorcy powinni zadbać: by towary oferowane kupującym w miejscu sprzedaży oznaczyć nazwą handlową, ceną oraz jednostką miary, do których się odnoszą. W przypadku towarów podobnych, dodatkowo umieścić nazwę producenta i inne informacje umożliwiające niebudzącą wątpliwości identyfikację ceny z towarem. Na wywieszkach muszą być aktualne ceny. Ceny muszą być także widoczne na towarach wystawionych w miejscu ekspozycji; w witrynie, gablocie itp. (dotyczy to również atrap/wzorów). Przy wystawieniu na sprzedaż większej ilości tego samego towaru cenę wystarczy umieścić tylko przy jednej sztuce. Wywieszki powinno się umieszczać w miejscu dobrze widocznym dla klientów, napisy na nich muszą być wyraźne i czytelne, nie mogą wzbudzać wątpliwości. Z kolei, ceny towarów umieszczonych w miejscu niedostępnym dla kupujących (np. na zapleczu), powinny być zestawione w cennikach, które muszą być ogólnodostępne. Podobnie postępuje się podczas kampanii reklamowej w prasie, na folderach, plakacie, na stronach internetowych. Należy uwidocznić cenę jednostkową towaru/usługi i datę jej obowiązywania. W reklamie i na wywieszkach, obok przekreślonej ceny, trzeba podać cenę z rabatem. W reklamie przecenionego towaru na wywieszkach obok dotychczasowej przekreślonej ceny i wyrazu „przecena” należy pokazać cenę nową, czas jej obowiązywania i przyczynę przeceny.
Podobnie należy postępować w wycenach usług. Podaje się je wraz ze szczegółowym określeniem rodzaju i zakresu. Niemniej jednak ze względu na rodzaj świadczonej usługi, zamiast ceny ogólnej można podać cenę jednostkową za jednostkę usługi. Przy ustalaniu cen za usługi można podać stawki godzinowe, procentowe, ceny dojazdu i inne, które mają wpływ na ostateczną cenę, można również wliczyć do niej koszt materiałów. Ceny za dojazd do/od usługobiorcy powinny być osobno zestawione i wycenione. Przy wycenie podaje się osobno: czas pracy, wartość wykonanej pracy, czas dojazdu, odległość. Przy wycenie specjalnych usług, w tym robót budowlanych/remontowych, należy ściśle sprecyzować, czy podane ceny obejmują: wyłącznie wartość usługi, czy również zużytego materiału; czy materiały użyte przy realizacji usługi zostaną wycenione oddzielnie z uwzględnieniem narzutu. Podobne zasady obowiązują w wycenie ofert i kosztorysów. Szczegółowy cennik powinien być widoczny w zakładzie usługowym, a jeżeli usługi wykonuje się wyłącznie u klienta, cennik należy przedstawić mu przed przystąpieniem do realizacji zamówionej usługi.
Rynek pracy, edukacja, depopulacja
