Jak radzić sobie z agresją u dziecka?

Zajęcia warsztatowe dla rodziców uczniów klasy II

Cele:

Zapoznanie rodziców z formami agresji u dziecka oraz jej przyczynami.
Uświadomienie rodzicom wpływu jaki mają na postawę swojego dziecka.
Zapoznanie rodziców ze wskazówkami-„Jak chronić dziecko przed agresją”.
Omówienie sposobów radzenia sobie z agresją u dziecka.

Metody:

wykład, dyskusja, pogadanka, burza mózgu, działania praktyczne

Formy pracy:

praca zbiorowa -jednolita,
indywidualna- jednolita

Przebieg zajęć:

Wykład na temat agresji (definicje, rodzaje, formy, przyczyny)

Główne źródła agresji:

Naśladowanie:

Dom rodzinny- przemoc fizyczna, słowna (ton głosu, krzyk), psychiczna (ironizowanie, ośmieszanie, nadmierny krytycyzm);

Nieświadome wzmacnianie przez rodziców negatywnych zachowań dziecka („moja krew”);

Koledzy ze szkoły i z podwórka;

Filmy i kreskówki;

Gry komputerowe

Sytuacje społeczne:

Frustracja-wynika z niezaspokojonych potrzeb psychicznych: potrzeba miłości, zrozumienia, uznania, przynależności, bezpieczeństwa;

Niewłaściwy stosunek otoczenia wobec jednostki (rodziców, rodzeństwa, dziadków i innych członków rodziny, nauczycieli, rówieśników) Brak akceptacji i życzliwości, brak szacunku, okazywanie wyższości, pogardy, zniechęcenia, zbytnia surowość, znaczne rygory i brak tolerancji, nadużywanie kar.
Ma tu wymowę stwierdzenie, iż „agresja rodzi agresję”

Okres adolescencji (dojrzewania)

Charakteropatia- zmiany charakteru, zaburzenia osobowości powstałe na skutek organicznych uszkodzeń w ośrodkowym układzie nerwowym, w mózgu;

Chęć zdobycia czegoś (agresja instrumentalna)

Czynniki ryzyka

Doświadczenie przemocy w dzieciństwie;

Deficyt kontaktu;

Brak zgodności zasad, norm, reguł w rodzinie;

Tłumienie złości;

Pobłażliwość rodziców;

Ubóstwo i bezrobocie;

Media- gloryfikacja przemocy;

Środowisko-(normy, zasady akceptujące przemoc);

Predyspozycje osobnicze;

Słaba więź ze szkołą i kościołem;
Niepowodzenia szkolne;

Zapoznanie rodziców ze wskazówkami-„Jak chronić dziecko przed agresją”
(załącznik 1)

Pogadanka na temat:

W jaki sposób rodzice radzą sobie z własną agresją?

W jaki sposób rodzice radzą sobie z agresją u dzieci?

Wspólne wysunięcie wniosków:

Bardzo ważna jest rozmowa z dzieckiem;
Zaszczepienie zainteresowań dziecku, wykorzystanie energii w sposób akceptowany społecznie i efektywny;
Należy nauczyć dziecko radzić sobie w sytuacjach trudnych, pomóc mu znaleźć skuteczne sposoby, podzielić się swoimi sposobami;
Wzmacnianie samooceny poprzez konstruktywne pochwały i zaspokajanie potrzeby zaistnienia, zauważenie wysiłku;
Jednolity front wychowawczy (rodzice -opiekunowie -nauczyciele)
Prawo dziecka do obrony przed przemocą (załącznik nr 2);
Brak reakcji na agresję wzmaga ją

Podsumowanie zajęć i pożegnanie.

Załącznik nr 1

Jak chronić dziecko przed agresją?
– wskazówki dla rodziców.

Dziecko w wieku szkoły podstawowej nie poradzi sobie samo z przemocą.

Do Was Rodzice należy:
Wysłuchanie tego, co mówi dziecko.
Zebranie informacji i ustalenie faktów.
Skontaktowanie się ze szkołą.
Przekazanie dziecku, że dorośli potrafią je chronić, działać np. podjąć współpracę ze szkołą, organizując spotkania dla rodziców itp.

Pomóżmy dziecku się przed nami otworzyć. Pamiętajmy, że może nie powiedzieć prawdy, bo boi się, że uznamy go za mięczaka lub nie chce martwić mamy. Może też nie wierzyć, boi się naszej bezradności albo sztywności naszych zasad.

Podczas rozmowy:

Nie krytykujemy dziecka.

Nie wymagajmy by zawsze było bohaterem, nie zachęcajmy dziecka do „stawiania się” silniejszemu.

Mówmy o innych niż bicie się możliwościach (ucieczka, wołanie o pomoc, proszenie o pomoc dorosłych).

Nie wykpiwajmy dziecka, że zachowało się jak „ofiara”.

Przypatrzmy się dziecku, by nie przeoczyć sygnałów jego lęku gdy:

Boi się pójść do szkoły.

Boi się wyjść samo na podwórko.

W domu giną pieniądze. Czy nie potrzebuje ich na „haracz”.

Rozmawiając „kręci” unika odpowiedzi.

Cierpi na zaburzenia snu.

Stało się małomówne, tracimy z nim kontakt.

Ma zmienne nastroje, stało się apatyczne, agresywne.

Jeżeli Twoje dziecko stało się ofiarą przemocy, pozwól mu odreagować strach i wstyd. Nie dziw się, że trudno mu zapomnieć.

Pamiętaj, że jeżeli to Twoje dziecko jest agresywne należy ustalić tego przyczyny. Może odreagowuje złość spowodowaną agresją najbliższego otoczenia. Dzieci można nauczyć radzenia sobie ze złością, kontrolowania jej i wyrażania się w sposób akceptowany przez otoczenie.

Pomogą Ci w tym specjaliści. Zwróć się do pedagoga szkolnego lub Poradni Psychologiczno Pedagogicznej.

Załącznik nr 2

Dekalog dla rodziców

Nie upokarzaj dziecka, bo ono, tak jak ty, ma silne poczucie własnej godności.

Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie akceptowałeś.

Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru najczęściej jak możesz.

Jeżeli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś je i wytłumacz się. Nie bój się utraty autorytetu- dziecko i tak wie, kiedy popełniasz błędy.

Nigdy nie mów źle o dziecku, szczególnie w obecności innych osób.

Nie mów „zrobisz to, bo tak chcę” -jeżeli musisz czegoś zabronić, zawsze to uzasadnij.

Jeżeli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie staś nad nim i mówić z góry swego autorytetu.

Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny, nie musisz być w zgodzie z innymi dorosłymi przeciw dziecku, jeżeli wiesz, że oni nie mieli racji.
Gdy nie wiesz, jak postąpić, pomyśl, jak ty poczułbyś się, będąc dzieckiem.
Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.

(„Konwencja o prawach dziecka” przyjęta
przez Zgromadzenie Ogólne ONZ
20.11.1989r.)

Hasła do wykorzystania podczas zajęć, można je powiększyć i rozwiesić w klasie.

DZIECI UCZĄ SIĘ TEGO, CZYM ŻYJĄ

Jeżeli dziecko żyje w ciągłym krytycyzmie, nauczy się potępiać.

Jeżeli dziecko żyje otoczone wrogością, nauczy się walczyć.

Jeżeli dziecko żyje z uszczypliwością, nauczy się wstydu.

Jeżeli dziecko żyje otoczone poczuciem krzywdy, nauczy się czuć winne.

Jeżeli dziecko żyje w atmosferze tolerancji, nauczy się cierpliwości.

Jeżeli dziecko żyje w atmosferze podtrzymującej je na duchu, pozna swoją wartość i będzie silne.

Jeżeli dziecko żyje w atmosferze pochwał, nauczy się doceniać innych.

Jeżeli dziecko żyje w sprawiedliwości, nauczy się sprawiedliwości.

Jeżeli dziecko żyje w poczuciu bezpieczeństwa, nauczy się wiary.

Jeżeli dziecko żyje w atmosferze akceptacji, nauczy się akceptować siebie.

Jeżeli dziecko żyje w akceptacji i miłości, odnajdzie i pokocha siebie i cały świat.

CELE WYCHOWANIA W RODZINIE

POTRZEBA MIŁOŚCI

POTRZEBA BEZPIECZEŃSTWA

POTRZEBA AKCEPTACJI

POTRZEBA UZNANIA

POTRZEBA PRZYNALEŻNOŚCi

CZYNNIKI RYZYKA:

Doświadczenie przemocy w dzieciństwie;

Deficyt kontaktu;

Brak zgodności zasad, norm, reguł w rodzinie;

Tłumienie złości;

Pobłażliwość rodziców;

Ubóstwo i bezrobocie;

Media- gloryfikacja przemocy;

Środowisko-(normy, zasady akceptujące przemoc);

Predyspozycje osobnicze;

Słaba więź ze szkołą i kościołem;

Niepowodzenia szkolne;

DOM TO MIEJSCE, GDZIE ZAWSZE CHCEMY WRACAĆ!!!!

Opracowała Teresa Lipiec
Nauczyciel kształcenia zintegrowanego
w Zespole Szkół Ogólnokształcących
w Chałupkach