Prześladowany przez zaborcę Karol Miarka młodszy zmuszony był przenieść się do Raciborza. Tutaj od 1912 r. prowadził Biuro Literacko-Wydawnicze.
15 sierpnia 1882 r. zmarł Karol Miarka – działacz społeczny na Górnym Śląsku, nauczyciel, pisarz, publicysta i drukarz. Był ojcem Karola zwanego młodszym – pisarza, publicysty i wydawcy. Przy ul. Karola Miarki w Raciborzu znajduje się Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Niesłyszących i Słabosłyszących oraz Ogród Jordanowski, w najbliższej okolicy jest także Przedszkole nr 10 oraz Dzienny Dom Pomocy Społecznej.
Karol Miarka zwany starszym lub ojcem urodził się 22 października 1825 r. w Pielgrzymowicach. Początkowo uczył się w szkole w rodzinnej miejscowości, następnie w gimnazjach w Pszczynie i Gliwicach. W 1846 r. ukończył seminarium nauczycielskie w Głogówku, po którego ukończeniu był nauczycielem ludowym w Lędzinach, Urbanowicach i Piotrowicach. Od 1850 r. pełnił funkcję nauczyciela w Pielgrzymowicach. Był też organistą, następnie pisarzem gminnym i sędzią polubownym.
W latach 1861–1868 współpracował z czasopismem „Gwiazdka Cieszyńska”. Był czynnym organizatorem górnośląskiego ruchu społecznego i kulturalnego, przyczynił się znacznie do nawiązania kontaktów Śląska z innymi dzielnicami Polski. Redagował czasopisma „Zwiastun Górnośląski”, a następnie w Królewskiej Hucie wydawał „Katolika”, jedno z ważniejszych pism walczących o polskość ludu górnośląskiego. Założył nakładową Księgarnię Katolicką, zainicjował serię Biblioteka Katolicka, wydawał kalendarze. Był inicjatorem utworzenia wielu polskich organizacji społecznych i gospodarczych. Związany z niemiecką partią Centrum, przeciwstawiał się polityce kulturkampfu i germanizacji, za co był prześladowany i kilkakrotnie więziony.
Twórczość literacka Karola Miarki koncentrowała się na ziemi śląskiej, na podaniach ludowych, historii tego regionu oraz jego folklorze. Wprowadzał do swojego pisarstwa formy ludowe, gawędy i przysłowia. Wydał szereg utworów popularyzujących tematykę historyczną Śląska.
W Mikołowie założył drukarnię. W 1876 r. uczestniczył w akcjach do parlamentu i kandydował na posła. W 1881 r. ze względu na zły stan zdrowia, kolejny wyrok sądowy i szykany władz sprzedał „Katolika” ks. Stanisławowi Radziejewskiemu, a drukarnię przekazał synowi, również Karolowi, który przekształcił ją w nowoczesny zakład poligraficzny. Zmarł 15 sierpnia 1882 r., pochowany został na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie.
Karol Miarka zwany młodszym urodził się 11 czerwca 1856 r. w Pielgrzymowicach. Podobnie jak ojciec był działaczem społecznym walczącym o utrzymanie polskości na Górnym Śląsku, a także związał swoje życie z działalnością wydawniczą. Drukował w masowych nakładach książki, kalendarze i śpiewniki, które następnie rozprowadzał wśród mieszkańców wsi i małych miasteczek. W 1894 r. wybudował nowoczesny zakład drukarski w Mikołowie, w którym zatrudniał 90 osób. Za swoje publikacje pokazane na Wystawie Krajowej we Lwowie w 1894 r. otrzymał złoty medal. Bardzo dużą popularnością na Śląsku cieszył się „Kalendarz Mariański”, który w 1898 r. osiągnął gigantyczny na ówczesne czasy nakład 100 tys. egzemplarzy. Prześladowany przez zaborcę zmuszony był w 1910 r. zrezygnować ze swojej pracy i przenieść się do Raciborza. Tutaj od 1912 r. wspólnie z Janem Kwiatkowskim prowadził Biuro Literacko-Wydawnicze. Zmarł 12 maja 1919 r. w Raciborzu.
oprac. /kp/
Środowisko, jakość życia, ekologia
