
Największe uznanie Franciszek Godula zyskał dzięki pracom historycznym. Jest autorem m.in. książki „Historia Raciborza i okolic”.
10 października 1888 r. w Babicach obok Raciborza urodził się Franciszek Godula – publicysta i miłośnik historii Śląska. Ul. Goduli znajduje się w Raciborzu na Ostrogu, w pobliżu ul. Alojzego Nowary i ul. Alojzego Segeta.
Franciszek Godula był synem Jana Goduli – kołodzieja i Marianny zd. Nowak. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej wsi rozpoczął naukę w zawodzie drukarskim w Raciborzu. Pracował w oficynie „Oberschleisische Volkszeitung” i „Nowinach Raciborskich”. 15 marca 1905 r. został przeniesiony do Bytomia do redakcji i administracji założonego przez Karola Miarkę „Katolika”. W latach 1906-1908 praktykował w „Gazecie Opolskiej” i „Polaku” Wojciecha Korfantego, w 1908 r. powrócił do „Katolika”, z którym był związany do 1939 r.
Zajmował się również działalnością społeczną w ramach pierwszego polskiego Związku Młodzieżowego na Górnym Śląsku, współpracował z Towarzystwem Młodzieży Kupieckiej, gdzie został wybrany wiceprezesem zarządu głównego. Szczególnie owocną działalność rozwinął w Towarzystwie Oświatowym św. Jacka. Pracował również w Związku Towarzystw Śpiewaczych. Był sekretarzem Polsko-Katolickiej Partii Ludowej. W 1925 r. rozpoczął pracę w Katowicach, w Zjednoczonym Wydawnictwie Gazet. W 1939 r. objął stanowisko referenta społecznego w dyrekcji Rudzkiego Gwarectwa Węglowego. Po zakończeniu wojny został redaktorem „Gościa Niedzielnego”, a od 1946 r. pracował w zarządzie miejskim w Raciborzu i zasilał swoimi pracami „Nowiny Raciborskie”. Związek Dziennikarzy w Katowicach mianował go seniorem dziennikarstwa na Górnym Śląsku.
Największe uznanie Franciszek Godula zyskał pracami historycznymi. Od najmłodszych lat z upodobaniem zajmował się badaniami nad historią Śląska. Wyniki tych badań zamieszczał w „Nowinach Raciborskich”, „Katoliku”, „Gazecie Opolskiej” i poznańskiej „Pracy”. Jest autorem książek: „Historia Opola i okolic”, „Historia Raciborza i okolic”, „Historia handlu i przemysłu Górnego Śląska”. Za prace te otrzymał w 1937 r. Srebrny Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury. Zmarł 30 grudnia 1950 r.

źródło: Parafia św. Anny w Babicach
oprac. /kp/