Z okazji Dnia św. Jana, który obchodzony jest 24 czerwca, prof. Jan Miodek opowiada o pochodzeniu imienia Jan. Posłuchaj!
Anna Burek: Panie Profesorze, za nami Dzień św. Jana. Jaka jest etymologia tego imienia? Czy jest ono rzeczywiście typowo polskie?
Prof. Jan Miodek: 24 czerwca – Dzień św. Jana. Gdybyśmy tak wyszli na ulice Wrocławia, większość ludzi powie, że Janek, Jaś, Janeczek, Janusz to są nasze swojskie imiona, bardzo popularne, przez wieki w ogóle najpopularniejsze ze wszystkich, ale pochodzenie tego imienia jest hebrajskie: Jehohannan – Bóg łaskaw. Z tego brzmienia wywodzi się Johann germański, popularny kiedyś w Polsce Han i zdrobnienie typu Hanek i derywat Hanys. Jeśli dzisiaj na Ślązaków mówi się w Polsce, że to są Hanysy, to w gruncie rzeczy mówi się, że to są Janki, tylko w tej wersji, która w średniowieczu, w XV, XVI, XVII jeszcze wieku funkcjonowała na zasadzie wariantu. Nie musiało się na każdego Jana mówić Janek, można było powiedzieć Han albo Hanek, można było powiedzieć też Iwan. Nam się kojarzy, że Iwan to już musi być Ukrainiec albo Rosjanin. Iwan w XV, XVI wieku mógł być Ślązakiem. Nie mówiąc już jak imię Jan jest popularne w tej frazeologii kalendarzowej. 24 czerwca, nasi językowi przodkowie mówili wtedy: Na święty Jan jagód pełen dzban. Jak się święty Jan obwieści, takich będzie dni czterdzieści. Przy św. Janie tego typu konstrukcji było kiedyś około sześćdziesięciu, a więc z jednej strony takie konstrukcje pokazują zanurzenie naszych przodków w kalendarzu liturgicznym, a jednocześnie zanurzenie w kalendarzu przyrodniczym.
Specjalnie dla raciborzan, prof. Jan Miodek odpowiada na nurtujące ich pytania. Co tydzień, profesor na łamach portalu wyjaśnia jedno z zagadnień nadesłanych przez Czytelników.
Pytania do profesora można przesyłać na adres [email protected], w tytule wiadomości wpisując: Jan Miodek.
Środowisko, jakość życia, ekologia
.jpg "Remont")
.jpg "Remont zabytkowego spichlerza chłopskiego w Raciborzu zakończony")
