Perek Ilona
Pracuję w przedszkolu 18 lat. Moi wychowankowie, jak wszystkie przedszkolaki są bardzo wymagające.
Wiek przedszkolny obejmuje okres życia od 3 do 7 lat. Jego tradycyjna nazwa wywodzi się stąd, że okres ten poprzedza podjęcie przez dziecko obowiązku szkolnego. Dominującą formą aktywności dziecka jest zabawa.
Zabawa dzieci przybiera w wieku przedszkolnym różnorakie i bogate formy, jej specyfika pobudza wyobraźnię. Istotą zabawy jest spontaniczność. Wynikające z niej odczuwanie przez dziecko radości i przyjemności. Zabawy są tworem wyobraźni. W zabawie twórcza aktywność dziecka znajduje naturalne ujście. Podejmując działalność zabawową dziecko aktualizuje i kształtuje za jej pośrednictwem swe rozmaite funkcje psychiczne, m.in. pobudza i rozwija wyobraźnię twórczą.
W rozwoju i wychowaniu dziecka przypisuje się ważną rolę kontaktom z książką ,już od najmłodszych lat. Kontakt ten oprócz emocjonalnego aspektu ma istotne znaczenie dla rozwoju intelektualnego dziecka. Książka wzbogaca wiedzę dziecka o świecie i rozwija wyobraźnię, uczy myśleć i mówić, gdyż zawiera wzory pięknego literackiego języka. Książka jest czynnikiem wspierającym wszechstronny rozwój dziecka. Wiek przedszkolny to poważny okres życia , w którym tworzą się trwałe nawyki , dlatego właśnie w tym wieku trzeba dostarczać dziecku wartościową , odpowiednią dla niego książkę.
Wybór repertuaru literatury przedszkolnej jest bardzo trudny i decyduje o tym wiele czynników takich jak :słownictwo , charakter ilustracji, zakres treści. Wybierając książkę dla dzieci nauczyciel powinien brać pod uwagę:
-właściwości i potrzeby dzieci
-artystyczne wartości utworów
-wychowawcze wartości utworów.
Praca z książką w okresie przedszkolnym jest integralnie związana z realizacją celów i zadań wynikających z założeń programowych. Powszechnie utrwaliło się przekonanie , że czytanie dzieciom i omawianie utworów literackich ,wymaga stosowania oprócz znanych i tradycyjnych metod , również form nowych i atrakcyjniejszych , wywołujących zainteresowanie dzieci książką umożliwiające jej głębokie, emocjonalne i intelektualne przeżycie. W ciągu mojej wieloletniej pracy z dziećmi starałam się wymyślać coraz to bardziej ciekawsze sposoby obcowania z literaturą dziecięcą. Dzieci wyrażały swoje przeżycia literackie w formie plastycznej; projektowały okładki , tworzyły swoje pierwsze książeczki , a także rysowały ilustracje do tekstu literackiego. Ilustracja też jest dobrym sposobem pracy z tekstem ,powinna być spójna z treścią utworu .Ilustracja pobudza wyobraźnię , czasami silniej niż tekst. Na zajęciach czytałam dzieciom bajkę Perroulta " Ośla skórka". Pomimo pięknych ,barwnych ilustracji tym razem ich nie pokazałam, chociaż wiem że dla tego wieku jest ona bardzo ważna. Ten zamiar był celowy, miał on za zadanie pobudzić ich wyobraźnię i zmusić do działania. I udało się. Sześciolatki zabrały się do pracy .Prace były bardzo różne, jedne rysowały tylko główną postać (księżniczkę) inne momenty, które wywarły na nich największe wrażenie. I wcale to nie były fragmenty zilustrowane przez rysownika. Każde przeżywało inaczej i inaczej odbierało ten sam tekst. Innym razem czytałam na zajęciach popołudniowych "mocno wyczytaną" książeczkę, którą podsunął mi jeden z przedszkolaków Gdy zorientowałam się że książeczka nie ma ostatnich stron było już za późno, nie chciałam się przed dziećmi tłumaczyć z zaistniałej sytuacji więc zaczęłam improwizować .Właściciel książeczki zaoponował, dzieci były zdezorientowane, ale mojej wersji wysłuchały do końca. Później wysłuchały Krzysia i właściwe zakończenie też im się spodobało .Wtedy przyszedł mi do głowy pomysł, aby inne dzieci wymyśliły swoje zakończenie, dzieciom ta propozycja bardzo się spodobała .Bawili się doskonale ,zmieniali zakończenia nawet tym bajką które dobrze znali Czerwonego Kapturka wcale nie zjadł wilk tylko wybrał się w odwiedziny do trzech niedźwiadków ,a Jaś i Małgosia spotkali w lesie smoka. Bardzo polubili tę metodę pracy z tekstem, Konsekwencją takiego działania jest odpowiedzialność za swoje dzieło, pobudzenie wyobraźni, a co najważniejsze, że dziecko czerpie z tego satysfakcję. Kontakt dzieci z literaturą umożliwia stopniowe rozwijanie ich świadomości czytelniczej .Czytelnikiem zostaje człowiek, który posiadł umiejętności wykorzystania książki .Im bogatsze są te umiejętności, tym wyżej szacujemy jego dojrzałość czytelniczą.
Ilona Perek
Przedszkole nr 24 Racibórz
