26 lutego odbyło się spotkanie "Klubu Stomików". Przeczytaj wykład na temat stomii.
Jeśli jesteś człowiekiem, przypatruj się tym, którzy nauczyli się wielkich rzeczy, nawet jeśli dopadło ich nieszczęście – Phil Bosmams
Obecna epoka charakteryzuje się wielkim przyspieszeniem cywilizacyjnym. Szybkość zmian, jakie zachodzą w naszym środowisku za życia jednego pokolenia, jest większa niż poprzednio w ciągu całych wieków, a nawet epok. Ujemne następstwa rozwoju cywilizacji przemysłowej, szczególnie niekorzystne dla człowieka związane są z wzrostem liczby danych statystycznych różnych schorzeń przewodu pokarmowego. Wśród chorób XXI wieku coraz częściej występuje nowotwór jelita grubego, którego leczenie chirurgiczne zakończone jest wyłonieniem brzusznego odbytu.
Stomia to szok dla każdego chorego, wywiera negatywny wpływ na jakość życia, upośledza witalność oraz fizyczne funkcjonowanie, należy do zabiegów, które najbardziej obciążają psychicznie chorego i jego rodziny. Człowiek chory staje przed koniecznością nowych doświadczeń i ograniczeń wynikających z choroby, akceptacji swego stanu, nauczenia się życia z chorobą, podejmuje decyzje dalszego postępowania, między innymi w odniesieniu do spraw własnego zdrowia.
Rak jest chorobą, w której niektóre komórki zaczynają się rozmnażać w sposób niekontrolowany przez organizm, tworząc własne struktury, które zaczynają interweniować w funkcjonowanie całego organizmu lub poszczególnych narządów ciała. Kluczem do zrozumienia procesu powstawania raka jest pojedyncza komórka która ma do wykonania pewne zadania w procesie rozwoju tkanek organizmu. Zgodne współdziałanie wszystkich komórek jest podstawą prawidłowego funkcjonowania organizmu i zachowania zdrowia tzw. homeostazą. Czasami z nie poznanych do końca przyczyn komórka wyłamuje się z pod kontroli organizmu i zaczyna rozmnażać się, zmieniając swój wygląd i funkcje. Ten niekontrolowany rozrost nieprawidłowych komórek nazywamy nowotworami.
Powstanie nowotworu złośliwego jest procesem bardzo złożonym, w którym decydującą role odgrywa współdziałanie czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Zestaw substancji rakotwórczych, które oddziaływają na ustrój człowieka w różnych sytuacjach życiowych jest bardzo duży. Wyróżnia się:
– czynniki zewnętrzne(egzogenne)pochodzące ze środowiska które przenikają w różny sposób do organizmu (np. z pożywieniem, wdychanym powietrzem ,wskutek wchłaniania przez skórę),
– czynniki wewnętrzne (endogenne) czyli genetyczne związane z wiekiem przemianą materii, układem hormonalnym.
Współwystępowanie niektórych chorób może znacznie zwiększać ryzyko pojawienia się raka. Przyczyny powstawania raka jelita grubego nie zostały dotychczas poznane. Niewątpliwie duże znaczenie mają predyspozycje genetyczne, wywiad rodzinny obejmujący krewnych pierwszego i drugiego stopnia.
Kolostomia była jedną z najstarszych operacji wykonywanych przez chirurga. Historia stomii jelitowych rozpoczyna się już w czasach biblijnych( stary testament). Pierwsze stomie „celowane” były wykonane jako leczenie urazów lub niedrożności jelitowej. Pierwszą kolostomię zakończoną sukcesem wykonał Duret w 1793 roku, był to zabieg przeprowadzony u trzydniowego noworodka z zarośniętym odbytem, pacjent przeżył ze stomią 45 lat. Czas hospitalizacji i oczekiwania na operację są dla chorego, a także jego rodziny nieprzyjemnym przeżyciem, opieka pielęgniarska oparta jest przede wszystkim na:
– Działaniach opiekuńczo – terapeutycznych. W opiece nad chorym, który będzie miał wyłonioną stomię szczególnie ważne znaczenie ma udzielenie emocjonalnego wsparcia i wzmacnianie pozytywnych doświadczeń chorego. Zmniejsza to jego wątpliwości i lęk przed zabiegiem, zachęca do wypowiadania swoich uczuć i obaw oraz ułatwia akceptację siebie ze stomią. Należy zapewnić choremu kontakt z psychologiem i osobą posiadająca stomię. [9] Sytuacja pacjenta stomijnego z złożenia musimy potraktować jako trudną wstydliwą bolesną. Nasze działania cechowane muszą być dużą dozą cierpliwości, życzliwości co do osoby pacjenta, gdyż ułatwi mu to przełamanie bariery lęku, mówienia o tym nieakceptowanym przez niego problemie.
– Działaniach rehabilitacyjnych.
Kompensacja strat związanych z wyłonieniem stomii i ograniczeń stanowiących następstwo zabiegu rozpoczyna się już w okresie przedoperacyjnym, obejmuje rehabilitację psychiczną i społeczną. Rehabilitacja fizyczna zapobiega powikłaniom ze strony układu krążenia i układu ruchu.
– Działaniach edukacyjnych.
Pielęgniarka wyjaśnia pojęcie stomii, przekazuje informacje na temat sprzętu stomijnego oraz jego znacznej roli w podnoszeniu jakości życia. Swoją wiedzą wdraża pacjenta do pielęgnacji, powikłań, dolegliwości oraz prawidłowego odżywiania. Uczy pacjenta samoopieki i postępowania w nowej zaistniałej sytuacji życiowej.
– Działaniach profilaktycznych.
Dokładne przygotowanie chorego do zabiegu zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych i ułatwia powrót chorego do zdrowia. Działania profilaktyczne obejmują (profilaktykę powikłań oddechowych, okołostomijnych, przeciwzakrzepowych).
Ten okaleczający zabieg, a zarazem ratujący życie najbardziej obciąża chorego i jego rodzinę. Rolą pielęgniarki jest asystowanie w samo opiece po przez pomaganie, towarzyszenie, zastępowanie, działanie za i dla pacjenta, udzielanie wsparcia, uczenie, stwarzanie środowiska sprzyjającego rozwojowi osoby wymagającej pomocy i przywrócenie choremu homeostazy życia. To kontakt z pacjentem uczy spojrzeć na chorobę nie jak na karę, ale jako na pewien drogowskaz pokazujący nam drogę do tego co jest dla nas naprawdę ważne.Właściwe przygotowanie i przeprowadzenie edukacji chorych ze stomią wdraża ich do samoopieki. Odpowiednio dobrany sprzęt ma zasadnicze znaczenie dla rehabilitacji chorych i ich samopoczucia. Najbardziej potrzebna pomoc powinna przywracać nadzieję, pomagać w opanowaniu bezradności, pobudzać do aktywności i współdziałania oraz przygotowywać do samodzielnego podejmowania starań o własne zdrowie i rozwój, a także przywraca jego fizjologiczne funkcjonowanie.
Co jest najśmieszniejsze w ludziach: Zawsze myślą na odwrót: spieszy im sie do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli – Paulo Coelho.
Świat, w którym żyjemy stanie się lepszy albo gorszy w zależności od tego, czy sami będziemy lepsi czy gorsi – Phil Bosmams
/k/
Środowisko, jakość życia, ekologia
Twórcą tego artykułu jest Pani Beata Wysoczańska – Skroban, która od czterech lat prowadzi „Klub Stomika”, a niestety jej nazwisko zostało pominięte:-( Nie zapominajmy o ludziach, którzy naprawdę coś tworzą……..
podziękowania dla firmy CONVATEC, za poczęstunek i za wspaniały sprzet jaki ułatwia nam życie