W Wielkim Tygodniu trzy dni są najważniejszym wydarzeniem w roku liturgicznym Kościoła Katolickiego. To Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota.
Na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy Chrystusa z apostołami w Wieczerniku i ustanowienia Eucharystii oraz Sakramentu Kapłaństwa, rano w Wielki Czwartek odprawiana jest tylko jedna Msza św. tzw. „Msza Krzyżma Świętego”. Odbywa się w kościele katedralnym a celebrowana jest przez biskupa oraz prezbiterów z całej diecezji. Podczas Eucharystii biskup błogosławi oleje i katechumenów, konsekruje Krzyżmo Święte, czyli olej zmieszany z balsamem, używany potem do namaszczeń przy bierzmowaniu, konsekracji świątyń i święceń kapłańskich. Księża zabierają nowopoświęcone oleje do swoich parafii. Wieczorem w świątyniach odprawiane są Msze św. przez wszystkich kapłanów. Po wyśpiewaniu przez celebransa „Chwała na wysokości…” w kościele odzywają się dzwonki i dzwony na wieży. Po czym w dalszej części liturgii Eucharystycznej ministranci używają drewnianych kołatek a organy już milczą. Po Komunii św. kapłani procesyjnie w asyście służby ołtarza przenoszą monstrancję i puszki z Przenajświętszym Sakramentem do tzw. ciemnicy, czyli bocznego ołtarza lub kaplicy wewnątrz świątyni. Tabernakulum w głównym ołtarzu pozostaje puste. Wierni wówczas odprawiają indywidualnie lub w grupach adorację Chrystusa w ciemni, często do rana. To wydarzenie inauguruje Triduum Paschalne.
Wielki Piątek jest dniem skupienia, spokoju , powagi i rozważania męki Pańskiej. Katolików obowiązuje aż do rezurekcji ścisły post jakościowy i ilościowy. W tym dniu nie odprawia się Mszy św., ale odbywa się ostatnie w wielkim poście nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Wieczorem w kościołach odprawiana jest bogata liturgia wielkopiątkowa. W tzw. liturgii słowa zawarte są między innymi czytania z Księgi Izajasza, śpiew psalmu Męki Pańskiej wg św. Jana i odmawianie modlitwy powszechnej. Po czym odbywa się adoracja krzyża . Wówczas wierni podchodzą do prezbiterium , klękają i całują wystawiony krzyż z ukrzyżowanym Chrystusem.. Na zakończenie liturgii przenosi się w procesji monstrancję z Przenajświętszym Sakramentem do tabernakulum grobu Pańskiego Od tej chwili rozpoczyna się adoracja Chrystusa złożonego w grobie, która trwa aż do sobotniego wieczoru..W wielu parafiach tradycyjnie warty przy grobie zaciągają młodzieńcy w mundurach strażackich. Wówczas kościół jest otwarty przez całą noc.
W Wielką Sobotę wierni zachowują spokój, ciszę i powagę. Odwiedzają i adorują groby pańskie w świątyniach, zabierając ze sobą małe dzieci. Odwiedzają też zwyczajowo groby swoich bliskich na cmentarzach. Po południu odbywa się w kościołach święcenie pokarmów które w Polsce ma głęboką i wieloletnią tradycję. Wieczorem, po zmroku w świątyniach odprawiana jest Wigilia Paschalna. Ceremonia składa się z Liturgii Światła, Liturgii Słowa, Liturgii Chrzcielnej i Liturgii Eucharystycznej . Warto dodać , iż podczas Liturgii Światła kapłan przed kościołem święci ogień od którego zapala się paschał ( dużą świecę ozdobną). Popiół ze spalonych palm (bazi) i gałęzi jest używany w następnym roku do posypywania głów w Środę Popielcową. Po Ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu i modlitwie podczas liturgii słowa, celebrans intonuje „ Gloria….”. Wówczas znowu biją dzwony , grają organy a po odmówieniu „Kolekty” następuje uroczysty śpiew Alleluja… oraz czytanie psalmu responsoryjnego. Po Ewangelii głoszona jest homilia wielkanocna. Liturgię Wigilii Paschalnej kończy uroczysta procesja z Przenajświętszym Sakramentem wokół świątyni. Po powrocie do kościoła śpiewane jest uroczyste Tedeum. W większości parafii Msza św. rezurekcyjna odprawiana jest osobno w niedzielny, wczesny poranek. Rozpoczyna się czas świętowania zmartwychwstania Chrystusa od tradycyjnego śniadania wielkanocnego w gronie najbliższej rodziny, ze święconymi pokarmami na stole, poprzedzonego modlitwą i pieśnią o Zmartwychwstaniu Pańskim.
/K.N./
Środowisko, jakość życia, ekologia
Krótki i zwięzły tekst przybliża tajemnicę Wielkiego Tygodnia. Nie wystarczy pójść do kościoła ale trzeba wiedzieć co się dzieje podczas ceremonii i kontemplować mękę Pańską a potem Zmartwychwstanie Chrystusa.
To rzeczywiście wielkie dni, tylko trzeba je umieć prawdziwie przeżyć. Do tego potrzebna jest wiedza religijna którą musimy nieustannie pogłębiać, by zrozumieć te wydarfzenia przed wiekami. A Polaków niestety ogarnia coraz bardziej lenistwo intelektualne w każdej dziedzinie. Potrafimy godzinami rozmawiać o rzeczach nieistotnych lub drugich obnawiać.Czy kupujesz i czytasz chociaż na bieżąco prasę katolicką?
Powinniśmy sobie teraz codziennie zadawać pytanie: Co nam zostało z tych dni? Czy tylko wspomnienia?
Chrystus Zmartwychwstały jest nadal obecny w nas. Oby jak najdłużej w naszym codziennym postępowaniem i w miłości bliźniego. To będzie nasz Wielkanocny sukces.
Zmartwychwstał przeszło 2tys, lat temu,pragnie żyć w sercu każdego człowieka,lecz klamka w naszych sercach jest wewnątrz,i tylko od nas zależy czy otworzymy serca drzwi Jezusowi.