Misterium Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa – to centralne tajemnice naszej wiary. Msza św. Wieczerzy Pańskiej wprowadza nas w Święte Triduum Paschalne. Wspólnie przeżywamy głęboko mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Poprzez Wielki Piątek, Wielką Sobotę aż do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.
WIELKI CZWARTEK
Msza św. Krzyżma, stanowiąca poranne preludium Wielkiego Czwartku, gromadzi rano prezbiterów wokół ich biskupa. Podczas wymownej celebracji eucharystycznej, która zwykle odbywa się w katedrze diecezjalnej, zostaje pobłogosławiony olej chorych oraz olej katechumenów, a także poświęcony olej krzyżma. Obrzędy te symbolicznie ukazują pełnię kapłaństwa Chrystusowego oraz komunię kościelną, która powinna umacniać lud chrześcijański zgromadzony na ofierze eucharystycznej i ożywiany w jedności przez dar Ducha Świętego.
Wieczorem w Wielki Czwartek z wdzięcznym sercem obchodzimy pamiątkę ustanowienia Eucharystii. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus „Uumiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13, 1), i właśnie w momencie kiedy Judasz przygotowywał się, by Go zdradzić i jego serce ogarnęły ciemności, miłosierdzie Boże triumfowało nad nienawiścią, a życie nad śmiercią: Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”. Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: „Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów”(Mt 26, 26-28).
Nowe i wieczne Przymierze Boga z człowiekiem jest więc wypisane niezmywalnymi literami w krwi Chrystusa, cichego, spokojnego i łagodnego Baranka, ofiarowanego bez żadnego przymusu, by zadośćuczynić za grzechy świata. Po zakończeniu celebracji Kościół zachęca nas do długiej adoracji Eucharystii i do rozważania tej nadzwyczajnej i nieogarnionej tajemnicy miłości.
WIELKI PIĄTEK
Wielki Piątek jest dniem czytania opisu Męki i kontemplacji Krzyża. W nim objawiło się w całej pełni miłosierdzie Ojca. Tak modlimy się w liturgii: „Byliśmy umarli z powodu grzechu i niezdolni zbliżyć się do Ciebie, ale Ty dałeś nam najwyższy dowód swego miłosierdzia, gdy Twój Syn, jedyny Sprawiedliwy, wydał się w nasze ręce i pozwolił się przybić do krzyża.” (Mszał Rzymski, I. Modlitwa eucharystyczna o tajemnicy pojednania) Tajemnica ta budzi tak wielkie wzruszenie, że apostoł Piotr w liście do wiernych w Azji Mniejszej nie wahał się napisać: „Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostali wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy.” (1 P 1, 18-19).
Dlatego też, po odczytaniu opisu Męki Pana, Kościół stawia w centrum liturgii Wielkiego Piątku adorację Krzyża, nie jako symbolu śmierci, lecz jako źródła autentycznego życia. W tym dniu, pełnym duchowego wzruszenia, dominuje nad światem krzyż Chrystusa, sztandar nadziei dla wszystkich, którzy z wiarą przyjmują jego tajemnicę we własnym życiu.
WIELKA SOBOTA
Rozważając tę nadprzyrodzoną rzeczywistość, wkroczymy w ciszę Wielkiej Soboty, by oczekiwać na chwalebny triumf Chrystusa w zmartwychwstaniu. Patrząc na grób możemy zastanowić się nad tragedią ludzkości, która bez swego Pana musi doświadczać samotności i zniechęcenia. Człowiek wpatrzony w samego siebie czuje się odarty z wszelkiej nadziei w obliczu bólu, klęsk życiowych, a zwłaszcza wobec śmierci. Co mamy czynić? Trzeba czekać na zmartwychwstanie. Jak głosi stara tradycja ludowa, będzie wówczas z nami Maryja, Panna Bolesna i Matka złożonego w ofierze Chrystusa.
Liturgia Wigilii Paschalnej celebrowana jest w sobotę późnym wieczorem. Jak się podkreśla, następuje wtedy, kiedy zapadnie zmrok. Liturgia ta jest również najbardziej uroczystą liturgią w czasie całego roku liturgicznego.
Liturgia Wigilii Paschalnej ma następujący układ:
* Liturgia Światła – dokonuje się obrzędu poświęcenia ognia i przygotowania paschału.
* Liturgia Słowa – Kościół rozważa wielkie dzieła, jakie Bóg dokonał od początku dla swego ludu oraz wyraża ufność w Słowo i obietnicę Bożą.
* Liturgia Chrzcielna – święci się wodę i, jeśli są kandydaci do chrztu, udziela się tego sakramentu.
* Liturgia Eucharystyczna. Liturgia Wigilii Paschalnej może zakończyć się uroczystą procesją rezurekcyjną, która głosi, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Procesja ta może również się odbyć w samą Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego wczesnym rankiem.
Jednakże w wielkosobotnią noc, podczas uroczystej wigilii paschalnej, „matki wszystkich wigilii”, radosny śpiew przerwie milczenie: Exsultet. Jeszcze raz zostanie ogłoszone zwycięstwo Światła nad ciemnościami, Życia nad śmiercią, a Kościół radować się będzie ze spotkania ze swym Panem.
Tą drogą wkroczymy w klimat Paschy Zmartwychwstania, nie kończącego się nigdy dnia, który Pan rozpoczyna powstając z martwych.
WIELKA NIEDZIELA
W Niedzielę Zmartwychwstania ranną procesją oznajmiamy światu o wielkiej radości ze zmartwychwstania Chrystusa.
/Parafia pod wezwaniem Matki Bożej/
Środowisko, jakość życia, ekologia
