Za działania na rzecz społeczności lokalnej i zawodowej uhonorowano go za życia licznymi wyróżnieniami i odznaczeniami.
Ryszard Michalak urodził się 21 marca 1933 r. w Bluszczowie (gmina Gorzyce w powiecie wodzisławskim). Szkołę Podstawową ukończył w 1945 roku w Rogowie. Podjął dalsze kształcenie w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego w Wodzisławiu Śląskim, a w roku 1950 przeniósł się do Państwowego Liceum Pedagogicznego w Raciborzu. Z pierwszego wykształcenia był nauczycielem. Nie podjął jednak pracy w wyuczonym zawodzie, ze względu na stan zdrowia. Pracował jako ekonomista transportu w Oddziale Państwowej Komunikacji Samochodowej w Raciborzu. Na różnych stanowiskach przepracował w PKS-ie 50 lat (od 1952 r. do 2002 r.). Doskonalił się zawodowo we Wrocławiu, ukończył Studium Ekonomiki Transportu Samochodowego, zdobył kwalifikacje ekonomisty transportu. W 1961 r. został kierownikiem Sekcji Działu Przewozów Pasażerskich.
Życie Ryszarda Michalaka wypełnione było nie tylko pracą zawodową, ale także społeczną. Można powiedzieć, że żył według przekonania, że każdy tu za życia ziemskiego powinien po sobie zostawić pamiątkę, udowodnić, że nie żyje się darmo na ziemi, żyje się nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla innych. Z potrzeby służenia innym pełnił funkcję radnego. Przez dwie kadencje pełnił funkcję radnego Powiatowej Rady Narodowej, następnie przez okres 4 kadencji radnego Miejskiej Rady Narodowej, w latach 1984-1990 funkcję wiceprzewodniczącego Rady, po roku 1989 zasiadał w Radzie Miasta Racibórz dwie kadencje.
Ryszard Michalak aktywnie uczestniczył również w różnych formach zajęć Śląskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku oraz Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów – Koła Centrum w Raciborzu. Na zdj. (od lewej) H. Misiak, K. Magiera oraz R. Michalak.
Całe życie mieszkał na Śląsku. Interesował się lokalną historią, dziedzictwem kulturowym Raciborszczyzny, co zaowocowało wstąpieniem w szeregi członków Towarzystwa Miłośników Ziemi Raciborskiej. – 30 stycznia 2016 r. upłynęło 20 lat działalności Pana Ryszarda w Towarzystwie. Przez wiele kadencji był członkiem Zarządu. Uczestniczył i współorganizował najważniejsze przedsięwzięcia Towarzystwa, m.in. obchody roku księdza Augustyna Weltzla, budowa i odsłonięcie pomnika arcybiskupa Józefa Gawliny, 50. rocznica działalności TMZR. Był bardzo sumiennym i aktywnym uczestnikiem wielu prelekcji, dyskusji, projekcji filmowych, wernisaży, spotkań z twórcami. Liczyliśmy się z Jego wyważonymi opiniami, wysłuchiwaliśmy Jego uwag i refleksji. Jedynie choroba nie pozwalała Mu na uczestniczenie w bieżącej działalności. Dla młodszych Koleżanek i Kolegów stanowił wzór aktywności, sumienności i rzetelności, a także kultury osobistej. Zawsze skromnie pytał, a jak mogę pomóc. Był bardzo pogodnym człowiekiem, życzliwym dla innych, a nade wszystko skromnym – wspomina Halina Misiak, wiceprzewodnicząca TMZR.
Ryszard Michalak z delegacją TMZR pod pomnikiem abp. Gawliny.
Za działania na rzecz społeczności lokalnej i zawodowej uhonorowano go za życia licznymi wyróżnieniami i odznaczeniami między innymi: Odznaką Zasłużony Działacz Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników PKS, Medalem Zasłużony Działacz Ziemi Raciborskiej, Srebrną Honorową Odznaką Przyjaciół Harcerstwa, Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
WSPOMNIENIE
Piotr Klima
Radny miejski, sąsiad
Ryszard Michalak bacznie obserwował rozwój Raciborza. Chętnie zabierał głos, który zawsze był merytoryczny i mądry. Ludzie prosili o te mądre rady i podpowiedzi, których nie skąpił. Był żarliwym i gorliwym katolikiem. Mógł być przykładem prawdziwego chrześcijanina. Przez kilka lat pracował w Radzie Duszpasterskiej Parafii św. Mikołaja, służąc swoją wiedzą, doświadczeniem i swoimi spostrzeżeniami. Był członkiem KIK (Klub Inteligencji Katolickiej). Zachęcał innych do aktywności na rzecz miasta, do uczestnictwa w różnych przedsięwzięciach. Miał wielu przyjaciół, z którymi tak chętnie spotykał się na różnych forach. Bacznie obserwował życie miasta, wyciągał wnioski i ochoczo się z nimi dzielił. Był człowiekiem miłym o ujmującym usposobieniu, bardzo lubianym. Chętnie pomagał innym. Cieszył się szacunkiem, poważaniem. Był człowiekiem etycznym i uczciwym. Cechowała go wielka życzliwość do ludzi, wyrozumiałość i duża wrażliwość społeczna. Nigdy się nie spóźniał. Był bardzo skromny, o dużej pokorze. Pasjonował się ogrodnictwem. Miał piękny ogródek niedaleko mieszkania. Dbał o roślinność przed domem. Był człowiekiem wielkiej kultury osobistej, zawsze elegancki. Racibórz utracił bardzo cennego człowieka. Pozostawił po sobie wspomnienia i dzieła, które miasto będzie mu zawsze pamiętać z wdzięcznością.
Fot. archiwum TMZR
/j/
Środowisko, jakość życia, ekologia
