Był znakomitym historykiem, doskonałym dydaktykiem i biografistą; człowiekiem niezwykle uczynnym, osobą wielkiego taktu i kultury osobistej. Ponadto, wspaniałym organizatorem życia uniwersyteckiego i prawdziwym synem Opolskiej Ziemi. Tak w najkrótszy sposób można przedstawić sylwetkę prof. Leszka Kuberskiego, wykładowcy w Instytucie Historii na Uniwersytecie Opolskim.Prof. Leszek Kuberski urodził się w Namysłowie, 13 lipca 1956 roku. Po zdaniu egzaminu dojrzałości postanowił studiować historię. Aby urzeczywistnić swe marzenia, wybrał Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Opolu (dziś Uniwersytet Opolski). Studia historyczne ukończył w 1980 roku. Od tamtego czasu Alma Mater Opoliensis stała się dla niego całym życiem. Niemal natychmiast otrzymał katedrę wykładowcy Instytutu Historii.
Głównym zainteresowaniem prof. Kuberskiego była problematyka sorabistyczna (kultura i dzieje Serbów Łużyckich). W 1988 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych za pracę zatytułowaną „Jan Skala. Zarys biografii politycznej”. Praca opublikowana została w roku 1993. Habilitował się na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Praca habilitacyjna nosiła tytuł „Stanisław Szczepanowski 1846-1900. Przemysłowiec, polityk, publicysta”. Lecz to nie jedyna pozycja w jego dorobku. Był on autorem około stu publikacji, głównie z historii XIX i XX wieku. Wśród najznamienitszych publikacji, znajdują się m. in.: „Serbołużyczanie. Kultura i historia”, pod red. L. Kuberskiego i P. Pałysa, Brzeg 2000; „Biografie przemysłowców galicyjskich. Główne postulaty badawcze”, [w:] „Stan i perspektywy rozwoju biografistyki polskiej” pod red. L. Kuberskiego, Opole 1998, s. 107-114; „Sytuacja Łużyczan w Republice Federalnej Niemiec”, „Pro Lusatia”. Opolskie Studia Łużyczoznawcze, t. 1, Opole 2002, s. 20-28; „Dążenia Łużyczan do niepodległości po I wojnie światowej. Rok 1918 w Polsce i w państwach sąsiednich. Osiemdziesięciolecie zakończenia I wojny światowej z perspektywy śląskiej”, pod red. L. Kuberskiego i M. Lisa, Opole 2002 , s. 67-77. Jako współautor, ledwie kilka miesięcy temu promował najnowszą książkę pt. „Od inkorporacji do autonomii kulturalnej. Kontakty polsko-serbołużyckie w latach 1945-1950”. Książka wyszła drukiem w roku 2005.
Prof.. Leszek Kuberski wypromował blisko 130. magistrów. Jego ćwiczenia, wykłady i seminaria, cieszyły się wielkim uznaniem studentów. Ponadto, był twórcą wielu inicjatyw naukowo-badawczych, w tym także o zasięgu międzynarodowym. Czynnie udzielał się w Polskim Towarzystwie Historycznym, Opolskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk, Stowarzyszeniu Polsko-Serbołużyckim „Pro Lusatia”.
W roku 2005 reaktywował działalność studenckiej rozgłośni „Radio-Sygnały”. Dwukrotnie pełnił funkcję Wicedyrektora Instytutu Historii, również dwukrotnie funkcję Prorektora Uniwersytetu Opolskiego do Spraw Dydaktyki i Studentów, a ostatnio Dyrektora Instytutu Historii.
Przez kilka ostatnich miesięcy był także wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Raciborzu.
Profesor był również wielokrotnie nagradzany za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne. Dwukrotnie zdobył indywidualną nagrodę Ministra Edukacji Narodowej, został też wielokrotnie odznaczony nagrodą Jego Magnificencji Rektora Uniwersytetu Opolskiego.
Prof. Leszek Kuberski odszedł nagle w nocy z 27 na 28 czerwca 2006 roku w trakcie pobytu w Rzymie. Miał zaledwie 50 lat.
Na koniec, jeszcze kilka słów o tym, jak Dyrektor Instytutu Historii zachował się w pamięci byłego studenta, a dziś absolwenta opolskiej uczelni.
Z prof. Kuberskim osobiście zetknąłem się na IV roku studiów. Na tym etapie nauki, uczęszczałem na wykłady z historii Polski lat 1918-1945. Zajęcia prowadzone przez profesora były niesłychanie interesujące, zwłaszcza na okres historyczny, jakiego dotyczyły. Z wykładów wyniosłem mnóstwo nowych i ważnych dla mnie wiadomości. Podziwiałem Jego ogromną wiedzę, upajałem się każdym Jego słowem. Niestety, wspaniałego głosu mojego wykładowcy, na żywo nie usłyszę już nigdy. Pozostanie on natomiast w pamięci dzięki notatkom z wykładów. Dziś, gdy tylko sięgam do zeszytu z owymi notatkami, słyszę ten ujmujący głos prof. Kuberskiego. To jednak nie wszystko. Jest jeszcze coś, co będzie przywoływało pamięć o moim Nauczycielu. To ocena w indeksie, której towarzyszy podpis profesora.
Profesorze Leszku Kuberski – na zawsze pozostaniesz w mojej pamięci.
Requiescat In Pace.
/Bartosz Kozina/
Środowisko, jakość życia, ekologia
.jpg "Remont")
.jpg "Remont zabytkowego spichlerza chłopskiego w Raciborzu zakończony")
Dziekuje za to wspomnienie, dla wielu raciborzan, ktorzy zetkneli sie z prof. Kuberskim bylo to wazne spotkanie. Takich osobowosci na uniwersytetach, PWSZtach prawie sie niespotyka. To wielka strata dla slaskiej nauki. Dodam jeszcze, ze prof. prowadzil katedre biografistyki na UO.
trzeba pogratulować redakcji refleksu…to tylko 4 miesiące poślizgu…
ja też mam w indeksie jego podpis:)warto dodać,że dla Prof.Kuberskiego nie było rzeczy niemożliwych na uniwersytecie w Opolu…Fantastyczny człowiek!
Studencie! A gdzie Twój refleks?Czemu sam nie napisałeś wcześniej o Profesorze tylko komentujesz spóźnienie? Przysłowie mówi -lepiej późno niż wcale.Widocznie tak miało być że artykuł czekał aż znajdzie się osoba która z powaga go zredaguje A tekst… wyśmienity.
Tylko 4 miesiace !!!!
Ja uważam, że artykuł celowo został umieszczony teraz, gdyz zbliża się święto Zmarłych i to jest właśnie okazja, aby dziś przypomnieć tak wspaniałą postać.
oczywiscie był artykuł na tym portalu zaraz po smierci profesora. studentowi widać nie chciało sie tego sprawdzić