W programie znalazły się: monodram „Słodka”, opowieść teatralno-filmowa „Buks” i koncert „Piosenka jest dobra na wszystko”, a także eliminacje do Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego.
„Słodka”, „Buks”, poezja i piosenka wypełniły w piątkowy wieczór mury Domu Kultury Strzecha. Z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru Raciborskie Centrum Kultury zorganizowało Noc Teatru, podczas której widzowie mogli zasmakować wielu form sztuki scenicznej.
Noc Teatru rozpoczął monodram Marty Pohrebny „Słodka”, który wypełnił wyjątkową przestrzeń zaplecza sceny DK Strzecha i wzbudził niemałe poruszenie wśród publiczności. Wymownym komentarzem do spektaklu była zapadła po jego zakończeniu ujmująca cisza. Następnie widzowie zaproszeni zostali na widownię dużej sceny, gdzie mieli okazję obejrzeć opowieść teatralno-filmową „Buks” w reżyserii Grażyny Tabor na podstawie „Utopka” Leszka Libery. Po seansie autorka filmu oraz odtwórca głównej roli Łukasz Czogalik opowiedzieli o realizacji projektu, a także oddali głos zaproszonym gościom. Późnym wieczorem uczestnicy wydarzenia zostali również zaproszeni na kameralny koncert zatytułowany „Piosenka jest dobra na wszystko” w wykonaniu duetu Karolina Hanik (wokal) i Jarosław Hanik (piano). Nastrojowe melodie z lat 20. i 30. zamknęły Noc Teatru muzycznym akcentem.
Przed właściwa częścią Nocy Teatru w DK Strzecha odbyły się również eliminacje 68. Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego. RCK zaprosił również do obejrzenia online monodramu „Szczur bezbarwny” w reżyserii Grażyny Tabor z wyjątkową kreacją Marcina Franaszka, zrealizowany na podstawie „Pamiętnika Stefana Czarnieckiego” Witolda Gombrowicza.
„Słodka” Marty Pohrebny: Haculska wieś. W niej mieszka Darusia – niemowa. Skrywa ona w sobie tajemnicę, którą bohaterka odkrywa stopniowo przed nami… Scenariusz na podstawie powieści Marii Matios „Słodka Darusia” w tłumaczeniu Anny Korzeniowskiej–Bihun: Małgorzata Paszkier-Wojcieszonek i Marta Pohrebny. Reżyseria, scenografia: Małgorzata Paszkier-Wojcieszonek. Taniec: Ewa Chamera.
W swojej najbardziej znanej powieści Maria Matios dopuszcza do głosu niemą Hacułkę, która w oczach społeczności wiejskiej uchodzi za chorą na umyśle. Darusia, nazywana Słodką, czasem i głupią, nosi znamiona ludowej świętej. Jest naznaczona chorobami – koszmarnymi bólami głowy. Istotne jest też to, że główna bohaterka nie urodziła się niema, ale sama pod wpływem makabrycznych wydarzeń z przeszłości przestała mówić.
„Buks”: Buks Molenda, wodna istota, utopek, odszczepieniec, wodny chłopiec z wyjątkową zdolnością odradzania się, odpornością na razy i cięgi. Płaci dużą cenę za swoją inność, niedoskonałość, nieokreśloność. W sposób fotograficzny przeprowadza nas przez dzielnicę Raciborza, jaką jest Ostróg. Ostróg z jego osobliwym pejzażem, terytorium osobne, oddzielone rzeką Odrą od reszty świata. Miejsce, gdzie najdłużej utrzymuje się ludność niemiecka. Tam słychać tylko język niemiecki, który musi powoli zaniknąć po latach 70. Buks jest świadkiem wkroczenia Rosjan wyzwolicieli, demolujących miasto. Untermenschów, którzy z równym zapałem opróżniają beczki z kiszoną kapustą do czysta. Jest też świadkiem wkroczenia komunistów, którzy burzą stary porządek, wprowadzając absurdalne zakazy i nakazy. Chłopiec jest tylko świadkiem opisującym świat bez emocji, bez opowiadania się po którejś ze stron, bez deklaracji. Jest pasywny, chce tylko przetrwać – to z kolei treść, jaka wypełniła przedstawienie.
Reżyseria: Grażyna Tabor. Występują: Łukasz Czogalik, Anna Jegerska-Michalska, Marcin Franaszek. Realizacja nagrań filmowych: Paweł Okulowski. Realizacja nagrań dźwiękowych: Mateusz Ulański. Montaż: Łukasz Czogalik
„Piosenka jest dobra na wszystko”
Karolina Hanik – absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na kierunku edukacja Artystyczna w zakresie sztuki muzycznej. Pedagog, aktorka telewizyjna, wokalistka specjalizująca się w szeroko pojętym nurcie piosenki artystycznej, piosenki teatralno-aktorskiej i jazzowej. Laureatka czołowych miejsc wielu ogólnopolskich Festiwali Piosenki Artystycznej. Współpracuje m.in. z krakowskim kabaretem Loch Camelot, Marią Meyer, Katarzyną Groniec, Łukaszem Majewskim, Piotrem Dąbrówką.
Jarosław Hanik – pianista jazzowy, aranżer, akompaniator, pedagog, kompozytor. Absolwent Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Członek międzynarodowego stowarzyszenia nauczycieli śpiewu International Voice Teacher Of Mix. Pianista jazzowy. Akompaniator wielu znakomitych wokalistów, w tym także laureatów Ogólnopolskich Festiwali Piosenki Artystycznej. Jako pianista koncertował w Brazylii, Urugwaju, Argentynie, Chile, Izraelu, Chinach, Francji, Niemczech, Czechach, Węgrzech. Współpracuje lub współpracował z wieloma różnymi formacjami muzycznymi, m.in. z Wojciechem Brzezińskim, Omniris Casuso, Katarzyną Groniec, Pauliną Kujawską, Marią Meyer, Justyną Motylską, Edi Sanchezem, Renatą Przemyk, Magdą Steczkowską, Basią Stępniak–Wilk, Grzegorzem Turnauem, Jadwigą Wrońską, Teatrem Powszechnym w Radomiu.
fot. RCK
oprac. /kp/
Środowisko, jakość życia, ekologia
